Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Learner Empowerment Levels of Pre-Service Turkish Teachers Towards Ottoman Turkish Course

Yıl 2019, Cilt: 21 Sayı: 3, 808 - 815, 30.09.2019
https://doi.org/10.32709/akusosbil.511278

Öz

In this study, learner
empowerment levels of pre-service Turkish teachers towards Ottoman Turkish
course was examined in terms of gender and class variables. The research was
conducted with the participation of a total of 167 students studying at the
Department of Turkish Language Teaching at Ziya Gökalp Education Faculty of
Dicle University in the spring semester of 2017-2018 academic year. In the
study, "Learner Empowerment Scale" developed by Frymier, Shulman and
Houser (1996) and adapted to Turkish by Çakır and Erdoğan (2014) was used in
order to determine the level of learner empowerment for the Ottoman Turkish
course. As a result of the research, it was determined that the level of the
learner empowerment in terms of gender and class variables did not differ
statistically according to the dimensions of "impact",
"significance" and "adequacy". As a result of the findings,
it is found that pre-service Turkish teachers are able to determine the
activities they will perform in the Ottoman Turkish course and they are
appreciated, they find task meaningful in the course and fulfill the tasks they
need to fulfill; they are confident in fulfilling their duties related to the
Ottoman Turkish course and the qualities they have achieved.




Kaynakça

  • Block, P. (1987). The Enpowered Manager: Positive Political Skills at Work. San Francisco: Jossey-Bass.
  • Brooks, F. C. ve Young, S. L. (2001). Are Choice-Making Opportunities Needed in The Classroom? Using Self-Determination Theory to Consider Student Motivation and Learner Empowerment. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 23(1): 48-59.
  • Conger, J. ve Kanungo, R. (1988). The Empowerment Process: Integrating Theory and Practice. Academy of Management Review, 13: 471-482.
  • Çakır, S. G. ve Erdoğan, M. (2014). “Öğrenen Güçlenmesi Ölçeğinin Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25): 297-307.
  • Çalışkan, N. (2013). Lise Düzeyindeki Osmanlı Türkçesi Dersi Öğretim Programı’nın Uygulanışına İlişkin Öğrenci Görüşlerine Dayalı Bir Değerlendirme, Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2): 329-343.
  • Frymier, A. B. ve Houser, M. L. (1999). The Revised Learning Indicators Scale. Communication Studies, 50(1): 1-12.
  • Frymier, A. B., Shulman, G. M. ve Houser, M. (1996). The Development of a Learner Empowerment Measure. Communication Education, 45: 181-199.
  • Guay, F., Vallerand, R. J. ve Blanchard, C. (2000). On the Assessment of Situational Intrinsic and Extrinsic Motivation: The Situational Motivation Scale (SIMS). Motivation and Emotion, 24(3): 175-213.
  • Houser, M. L. ve Frymier, A. B. (2009). The Role of Student Characteristics and Teacher Behaviors in Students’ Learner Empowerment, Communication Education, 58(1): 35-53.
  • Luechauer, D. ve Shulman, G. M. (1993). Empowerment at Work: Separating Folklore from Fact”. At Work: Stories of Tomorrow's Workplace, 2(6): 13-14.
  • Schrodt, P., Witt, P. L., Myers, S. A., Turman, P. D., Barton, M. H. ve Jernberg, K. A. (2008). Learner Empowerment and Teacher Evaluations as Functions of Teacher Power Use in the College Classroom. Communication Education, 57(2): 180-200.
  • Senge, P. (1990). The Fifth Dicipline: The Art and Practice of Learning Organizations. New York: Currency Doubleday.
  • Thomas, K., ve Velthouse, B. (1990). Cognitive Elements of Empowerment: An Interpretive Model of Intrinsic Task Motivation. Academy of Management Review, 15: 666-681.
  • Weber, K. ve Patterson, B. R. (2000). Student Interest, Empowerment and Motivation. Communication Research Reports, 17: 22-29.
  • Zimmerman, M. A. (1990). Toward a Theory of Learned Hopefulness: A Structural Model Analysis of Participation and Empowerment. Journal of Research in Personality, 24: 71-86.

Türkçe Öğretmeni Adaylarının Osmanlı Türkçesi Dersine Yönelik Öğrenen Güçlenmesi Düzeyleri

Yıl 2019, Cilt: 21 Sayı: 3, 808 - 815, 30.09.2019
https://doi.org/10.32709/akusosbil.511278

Öz

Bu
çalışmada, Türkçe öğretmeni adaylarının Osmanlı Türkçesi dersine yönelik
öğrenen güçlenmesi düzeyleri cinsiyet ve sınıf değişkenleri açısından
incelenmiştir. Araştırma, 2017-2018 eğitim-öğretim yılının bahar döneminde
Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi Ana Bilim
Dalı’nda öğrenim gören toplam 167 öğrencinin katılımı ile gerçekleştirilmiştir.
Araştırmada, katılımcıların Osmanlı Türkçesi dersine yönelik öğrenen güçlenmesi
düzeylerinin belirlenmesi amacıyla Frymier, Shulman ve Houser (1996) tarafından
geliştirilen, Çakır ve Erdoğan (2014) tarafından Türkçeye uyarlanan “Öğrenen
Güçlenmesi Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, cinsiyet ve sınıf
değişkenleri açısından öğretmen adaylarının öğrenen güçlenmesi düzeylerinin
“etki”, “anlamlılık” ve “yeterlilik” boyutlarına göre istatistiksel açıdan
anlamlı düzeyde farklılık göstermediği belirlenmiştir. Elde edilen bulgular
sonucunda Türkçe öğretmeni adaylarının Osmanlı Türkçesi dersinde yapacakları
faaliyetleri belirleyebildiği ve derste takdir edildikleri, Osmanlı Türkçesi
dersinde edindikleri bilgileri ve yerine getirmeleri gereken görevleri anlamlı
buldukları, Osmanlı Türkçesi dersi ile ilgili görevleri layıkıyla yerine
getirebilme konusunda kendilerine güvendikleri, bu derste başarılı olmak için
gerekli niteliklere sahip olduklarını düşündükleri sonucuna ulaşılmıştır.




Kaynakça

  • Block, P. (1987). The Enpowered Manager: Positive Political Skills at Work. San Francisco: Jossey-Bass.
  • Brooks, F. C. ve Young, S. L. (2001). Are Choice-Making Opportunities Needed in The Classroom? Using Self-Determination Theory to Consider Student Motivation and Learner Empowerment. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 23(1): 48-59.
  • Conger, J. ve Kanungo, R. (1988). The Empowerment Process: Integrating Theory and Practice. Academy of Management Review, 13: 471-482.
  • Çakır, S. G. ve Erdoğan, M. (2014). “Öğrenen Güçlenmesi Ölçeğinin Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25): 297-307.
  • Çalışkan, N. (2013). Lise Düzeyindeki Osmanlı Türkçesi Dersi Öğretim Programı’nın Uygulanışına İlişkin Öğrenci Görüşlerine Dayalı Bir Değerlendirme, Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2): 329-343.
  • Frymier, A. B. ve Houser, M. L. (1999). The Revised Learning Indicators Scale. Communication Studies, 50(1): 1-12.
  • Frymier, A. B., Shulman, G. M. ve Houser, M. (1996). The Development of a Learner Empowerment Measure. Communication Education, 45: 181-199.
  • Guay, F., Vallerand, R. J. ve Blanchard, C. (2000). On the Assessment of Situational Intrinsic and Extrinsic Motivation: The Situational Motivation Scale (SIMS). Motivation and Emotion, 24(3): 175-213.
  • Houser, M. L. ve Frymier, A. B. (2009). The Role of Student Characteristics and Teacher Behaviors in Students’ Learner Empowerment, Communication Education, 58(1): 35-53.
  • Luechauer, D. ve Shulman, G. M. (1993). Empowerment at Work: Separating Folklore from Fact”. At Work: Stories of Tomorrow's Workplace, 2(6): 13-14.
  • Schrodt, P., Witt, P. L., Myers, S. A., Turman, P. D., Barton, M. H. ve Jernberg, K. A. (2008). Learner Empowerment and Teacher Evaluations as Functions of Teacher Power Use in the College Classroom. Communication Education, 57(2): 180-200.
  • Senge, P. (1990). The Fifth Dicipline: The Art and Practice of Learning Organizations. New York: Currency Doubleday.
  • Thomas, K., ve Velthouse, B. (1990). Cognitive Elements of Empowerment: An Interpretive Model of Intrinsic Task Motivation. Academy of Management Review, 15: 666-681.
  • Weber, K. ve Patterson, B. R. (2000). Student Interest, Empowerment and Motivation. Communication Research Reports, 17: 22-29.
  • Zimmerman, M. A. (1990). Toward a Theory of Learned Hopefulness: A Structural Model Analysis of Participation and Empowerment. Journal of Research in Personality, 24: 71-86.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Dil ve Edebiyat
Yazarlar

Ahmet Başkan 0000-0003-4028-9067

Hatice Altunkaya 0000-0003-4498-194X

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2019
Gönderilme Tarihi 10 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 21 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Başkan, A., & Altunkaya, H. (2019). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Osmanlı Türkçesi Dersine Yönelik Öğrenen Güçlenmesi Düzeyleri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(3), 808-815. https://doi.org/10.32709/akusosbil.511278