Öz
The aim of the research is to identify the problems occurring when the students arrive at school safely by the school service vehicles and to propose solutions to these problems. The data of the study were collected by using semi –structured interview technique among qualitative data collection methods. The studying group of the research consist of 10 administrators and 10 teachers working in schools with school service vehicles in Sivas Provincial Center. It is emphasized that the school service vehicles have not been inspected or insufficiently inspected and law-enforcement officers and national education staff should cooperate according to the research results. There are some findings that school bus drivers are rude to students, that they are in a negative attitude and behaviour towards teachers and school administrators and that school bus drivers should be trained in human relationships, child psychology, traffic and communication.
Anahtar Kelimeler
School Bussing School Bussing Vehicles Safety Drivers Student Supervision
Kaynakça
- Ağırkaya, A. (2010).“Taşımalı Eğitim Uygulamasında Öğretmenler ve Öğrencilerin Karşılaştıkları Güçlükler”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- American Public Transportation Association. (2010). 2010 Public Transportation Fact Book, American Public Transportation Association, Washington D.C.
- Aydın, M. (2014). Çağdaş eğitim denetimi, Altıncı Baskı, Gazi Kitabevi, Ankara.
- Başar, H. (2000). Eğitim denetçisi, Beşinci Baskı, Pegem A, Ankara.
- Boğa, M. (2010). “Taşımalı İlköğretim Uygulamasının Öğrencileri Taşınan Yerleşim Birimlerindeki Köy Halkı ve Velilerin Görüşlerine Göre İncelenmesi: Ankara İli, Haymana İlçesi Örneği”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Creswell J. W.(2016). Nitel Araştırma Yöntemleri, (Çev. Mesut Bütün), Siyasal Kitabevi, Ankara.
- Caspi, J & Reid,W.J.(2002). Educational supervision in socialwork : A task centered model for field instruction and staff development, Columbia University Press.
- Chen LH,; Baker SP& Li, G. (2006)” Graduated driver licensing programs and fatal crashes of 16- year-old drivers: a national evaluation”, Pediatrics, 118 : 56– 62.
- Cook,C &Shinkle, D.(2012). School Bus Safety National Conference of State Legislatures, Denver Colarado.
- Egm.(2017).Çocuklara yönelik-denetim uygulaması. https://www.egm.gov.tr/haberler/Sayfalar /Ulke-Genelinde-Cocuklarin-Korunmasina-Yonelik-Denetim-Uygulamasinin-ikincisi-Duzenlendi. aspx adresinden 12.11.2017 tarihinde alınmıştır.
- Erkan, S.(1999). “Okul Servis Sürücüleri ve Rehberlik Hizmetleri”, İtim Yönetimi, 17: 73-78.
- MEB. (2014). Lise Ve Dengi Okullar Rehberlik Ve Denetim Rehberi. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Rehberlik Ve Denetim Başkanlığı. MEB.(2017).
- Okulservis.araçlarının.denetimi.http://askale.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_01/27081931Okul _Servis Araçlarının Denetimi_Tüm_Okul_Müdürlüklerine pdf adresinden alınmıştır.
- Mc Geehan ,J,; Joseph, L,; Annest, Madhavi, V, Marilyn, J. Bull, Phyllis E. Agran, Gary A. S. (2006). “ School Bus–Related Injuries Among Children andTeenagersintheUnitedStates2001”, The American Academy of Pediatrics.http://pediatrics.aappublications.org/content/118/5/1978 adresinden 11.10. 2017 tarihinde alındı.
- Miller, A.R.( 2001). Pupil Transportation Management, 2nd Edition, Thousand Oaks, CA: Ramsburg and Roth.
- National Conference On School Transportatıon The Thırteenth .(2000). “National school transportation specifications and procedures Warrensburg, MO: Central Missouri State University. Safety Center.
- NCST.(2015). 16th. National Congress on School Transportation, History of NCST: USA. http://ncstonline.org/ adresinden 12/10/2017 tarihinde alındı.
- Osde.(1989). Oregon Pupil Transportation Manual. 1989:Revised, Regulations and Responsibilities. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED306694.pdf adresinden 23/04/2018 tarihinde alındı.
- Putnam, R.; Handler M.; Ramirez-Platt C.; Luiselli J. (2003). “Improving Student Bus-Riding Behavior Through a Whole School Intervention”, Journal of Applied Behavior Analysis, (36): 583- 590.
- Recepoğlu, E. (2006). “Taşımalı İlköğretim Uygulamasında Taşıma Merkezi Olan İlköğretim Okullarının Sorunları: Çankırı, Karabük ve Kastamonu İli Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara”
- Resmi Gazete. (2016). 6764 sayılı kanunla 652 sayılı Milli Eğitim Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında KHK de Değişiklik Yapılmasın İlişkin Kanun. Sayı : 29913.
- Resmi Gazete, (2017) .Okul Servis Araçları Yönetmeliği. Sayı: 2017/ 30221
- Şimşek, A. & Büyükkıdık, S. (2017). “Öğretmen ve Öğrenci Görüşleriyle Taşımalı Eğitim Uygulaması Değerlendirilmesi, Bozova İlçesi Örneği”, Elementary Education Online, 16(1):15-34. [Online]:http://ilkogretim-online.org.tr adresinden alındı.
- Taymaz, H. (2010). Eğitim sisteminde teftiş-kavramlar ilkeler yöntemler, Ankara, PegemA. Taşdemir, M. (2010). “Taşımalı eğitime ilişkin veli görüşleri: Sorunlar ve öneriler Şile ilçesi örneği”.
- Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Taşdemirci, M. (2017). “Taşımalı İlkokullarda Karşılaşılan Güçlükler Ağrı İli Örneği”, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi” , Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ağrı.
- Turan, S.(2011). “Taşımalı İlköğretim Uygulamasında Karşılaşılan Güçlükler Zonguldak İli Örneği” ,Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Yalçın, K. S. (2006). “Yerleşik ve taşımalı eğitim yapan okullardaki öğrencilerin toplumsallaşmasında Beden Eğitimi ve Sporun önemi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
- Yeşilyurt, M.; Orak, S. Tozlu, N.; Uçak, A. & Sezer, D. (2007). “İlköğretimde Taşımalı Eğitim Araştırması Van İl Merkezi Örneği”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(19): 197–213.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011).Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
- Yurdabakan, İ. & Tektaş, M.(2013). “Taşımalı İlköğretim Öğrencilerinin Taşımalı Eğitime İlişkin görüşleri”, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15( 3): 511-527.
Öz
Araştırmanın amacı, öğrencilerin okul servis araçlarıyla okula güvenli olarak erişiminde oluşan sorunları tespit etmek ve çözüm önerileri sunmaktır. Araştırmanın verileri nitel veri toplama yöntemlerinden yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Sivas İli Merkezinde okul servis araçları bulunan okullarda, görev yapan 10 yönetici ve 10 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma sonucun da okul servis araçlarının denetiminin yapılmadığı ya da yetersiz düzeyde yapıldığı, denetimde kolluk kuvvetleri ile milli eğitim personellerinin işbirliği yapması gerektiği vurgulanmıştır. Şoförlerin öğrencilere kaba davrandığı, öğretmen ve idarecilere yönelik olarak olumsuz tutum ve davranış içerisinde oldukları, okul servis şoförlerinin insan ilişkileri, çocuk psikolojisi, trafik ve iletişim alanlarında eğitim almaları gerektiği yönünde değerlendirmeler mevcuttur.
Kaynakça
- Ağırkaya, A. (2010).“Taşımalı Eğitim Uygulamasında Öğretmenler ve Öğrencilerin Karşılaştıkları Güçlükler”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
- American Public Transportation Association. (2010). 2010 Public Transportation Fact Book, American Public Transportation Association, Washington D.C.
- Aydın, M. (2014). Çağdaş eğitim denetimi, Altıncı Baskı, Gazi Kitabevi, Ankara.
- Başar, H. (2000). Eğitim denetçisi, Beşinci Baskı, Pegem A, Ankara.
- Boğa, M. (2010). “Taşımalı İlköğretim Uygulamasının Öğrencileri Taşınan Yerleşim Birimlerindeki Köy Halkı ve Velilerin Görüşlerine Göre İncelenmesi: Ankara İli, Haymana İlçesi Örneği”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Creswell J. W.(2016). Nitel Araştırma Yöntemleri, (Çev. Mesut Bütün), Siyasal Kitabevi, Ankara.
- Caspi, J & Reid,W.J.(2002). Educational supervision in socialwork : A task centered model for field instruction and staff development, Columbia University Press.
- Chen LH,; Baker SP& Li, G. (2006)” Graduated driver licensing programs and fatal crashes of 16- year-old drivers: a national evaluation”, Pediatrics, 118 : 56– 62.
- Cook,C &Shinkle, D.(2012). School Bus Safety National Conference of State Legislatures, Denver Colarado.
- Egm.(2017).Çocuklara yönelik-denetim uygulaması. https://www.egm.gov.tr/haberler/Sayfalar /Ulke-Genelinde-Cocuklarin-Korunmasina-Yonelik-Denetim-Uygulamasinin-ikincisi-Duzenlendi. aspx adresinden 12.11.2017 tarihinde alınmıştır.
- Erkan, S.(1999). “Okul Servis Sürücüleri ve Rehberlik Hizmetleri”, İtim Yönetimi, 17: 73-78.
- MEB. (2014). Lise Ve Dengi Okullar Rehberlik Ve Denetim Rehberi. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Rehberlik Ve Denetim Başkanlığı. MEB.(2017).
- Okulservis.araçlarının.denetimi.http://askale.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_01/27081931Okul _Servis Araçlarının Denetimi_Tüm_Okul_Müdürlüklerine pdf adresinden alınmıştır.
- Mc Geehan ,J,; Joseph, L,; Annest, Madhavi, V, Marilyn, J. Bull, Phyllis E. Agran, Gary A. S. (2006). “ School Bus–Related Injuries Among Children andTeenagersintheUnitedStates2001”, The American Academy of Pediatrics.http://pediatrics.aappublications.org/content/118/5/1978 adresinden 11.10. 2017 tarihinde alındı.
- Miller, A.R.( 2001). Pupil Transportation Management, 2nd Edition, Thousand Oaks, CA: Ramsburg and Roth.
- National Conference On School Transportatıon The Thırteenth .(2000). “National school transportation specifications and procedures Warrensburg, MO: Central Missouri State University. Safety Center.
- NCST.(2015). 16th. National Congress on School Transportation, History of NCST: USA. http://ncstonline.org/ adresinden 12/10/2017 tarihinde alındı.
- Osde.(1989). Oregon Pupil Transportation Manual. 1989:Revised, Regulations and Responsibilities. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED306694.pdf adresinden 23/04/2018 tarihinde alındı.
- Putnam, R.; Handler M.; Ramirez-Platt C.; Luiselli J. (2003). “Improving Student Bus-Riding Behavior Through a Whole School Intervention”, Journal of Applied Behavior Analysis, (36): 583- 590.
- Recepoğlu, E. (2006). “Taşımalı İlköğretim Uygulamasında Taşıma Merkezi Olan İlköğretim Okullarının Sorunları: Çankırı, Karabük ve Kastamonu İli Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara”
- Resmi Gazete. (2016). 6764 sayılı kanunla 652 sayılı Milli Eğitim Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında KHK de Değişiklik Yapılmasın İlişkin Kanun. Sayı : 29913.
- Resmi Gazete, (2017) .Okul Servis Araçları Yönetmeliği. Sayı: 2017/ 30221
- Şimşek, A. & Büyükkıdık, S. (2017). “Öğretmen ve Öğrenci Görüşleriyle Taşımalı Eğitim Uygulaması Değerlendirilmesi, Bozova İlçesi Örneği”, Elementary Education Online, 16(1):15-34. [Online]:http://ilkogretim-online.org.tr adresinden alındı.
- Taymaz, H. (2010). Eğitim sisteminde teftiş-kavramlar ilkeler yöntemler, Ankara, PegemA. Taşdemir, M. (2010). “Taşımalı eğitime ilişkin veli görüşleri: Sorunlar ve öneriler Şile ilçesi örneği”.
- Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Taşdemirci, M. (2017). “Taşımalı İlkokullarda Karşılaşılan Güçlükler Ağrı İli Örneği”, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi” , Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Ağrı.
- Turan, S.(2011). “Taşımalı İlköğretim Uygulamasında Karşılaşılan Güçlükler Zonguldak İli Örneği” ,Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Yalçın, K. S. (2006). “Yerleşik ve taşımalı eğitim yapan okullardaki öğrencilerin toplumsallaşmasında Beden Eğitimi ve Sporun önemi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
- Yeşilyurt, M.; Orak, S. Tozlu, N.; Uçak, A. & Sezer, D. (2007). “İlköğretimde Taşımalı Eğitim Araştırması Van İl Merkezi Örneği”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(19): 197–213.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011).Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
- Yurdabakan, İ. & Tektaş, M.(2013). “Taşımalı İlköğretim Öğrencilerinin Taşımalı Eğitime İlişkin görüşleri”, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15( 3): 511-527.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 4 Sayı: 10 |