Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

DİJİTANALİZ RAPORLAMA TEKNİĞİNİN ETKİLİLİĞİNE İLİŞKİN KATILIMCI AİLELERİN GÖRÜŞLERİ

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 19, 198 - 216, 23.06.2020
https://doi.org/10.31834/kilissbd.711502

Öz

Gündelik yaşamı oldukça etkileyen hatta bir yönüyle kuşatan dijitalleşme; sağlıklı ve doğru kullanılması halinde insan hayatına olumlu etkilere sahiptir. Buna karşın bir uğraş alanı olarak amaçsız veya doğru kullanılmaması halinde hayatımızı, hatta toplumsal bekamızı tehdit eder noktaya gelmektedir. Yoğun dijitalleşme insan davranışlarını her yönüyle kuşatırken, bireyleri geleneklerden uzaklaştırması, insani olan her şeye mesafe yaratması, sinir kas sisteminden biliş bulanıklığına kadar birçok olumsuz etkiler yaratması gibi sorunları da hayatımıza taşımaktadır. Dünya sağlık örgütü tarafından bağımlılık olarak tanınmakta ve kullanım bozukluğu şeklinde kendini göstermektedir. Bu çalışmayla söz konusu duruma ilişkin ailelerin maruz kaldığı dijital bağımlılık ve kullanım bozukluğunu araştırmak hedeflenmiştir. 2018-2019 eğitim öğretim yılı kapsamında çalışma sınırlı tutulmuştur. Buna göre ailelere uygulanan Dijitanaliz tekniğinin verimlilik durumu işlevsellik boyutuyla irdelenmiştir. Dijitanaliz tekniği tarafından geliştirilen akademik ve bilimsel kurallar dahilinde, dijital bağımlılığı ve düzeyini ölçerek; neden-sonuç-çözüm üçleminde ebeveynleri bilinçlendiren bir ölçektir. Geçerlilik-güvenirliliği ispatlanmış olan Dijitanaliz tekniğinin etkililiğine ilişkin 483 aileden alınan veriler değerlendirilmiştir. Yarı yapılandırılmış ve yapılandırılmış anket formundan oluşan sorular, Kayseri ili Talas ilçesinde bulunan 9 okuldan; random örneklem yöntemiyle belirlenen 550 aileye ulaştırılmıştır. Geçerli dönüt sağlayan 483 veri ışığında araştırma yürütülmüştür. Frekans analizi şeklinde çözümleme tekniği kullanılırken, araştırma verilerine yansıyan yönleriyle bugüne kadar geliştirilen ilk teknik olması, kullanımının kolaylığı ve kısa sürede grafiksel istatistikler eşliğinde rapor sunması, ailelere online algo-ritmik sistem eşliğinde 0,97 güvenirlik düzeyinde veri sağlaması açısından yeterli olduğu düşüncesi katılımcılarda hakimdir. Ailelerin problemlerinin teşhisi ve tedavisinde etkililik derecesi araştırmanın temel hedefi olmuştur.

Kaynakça

  • Açıkalın, Aytaç, (2003) Kundaktan Okula Çocuklarımız, Ankara: Pegem A Yayıncılık. Ağca, Kağan Rıdvan, (2013). Eğitimde Mobil Araçların Kullanımına İlişkin Öğrenci Görüşleri. Journal Of Research In Education And Teaching, Kasım 2013 Cilt:2 Sayı:4 Makale No:32 Issn: 2146- Akbaba, Sırrı, (2006). Eğitimde Motivasyon. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 343-361. Alankuş, Sevda, (2005). Medya ve Toplum. Ips İletişim Vakfı. Başaran, Ethem İbrahim, (1988). Eğitim Psikolojisi, Ankara: Gül Yayınevi. Büyüköztürk, Şener, Çakmak, Ebru, Akgün, Özcan, Karadeniz, Şirin ve Demirel, Funda, (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem Akademi. Cüceloğlu, Doğan, (2009). İnsan ve Davranışı: Psikolojinin Temel Kavramları, İstanbul: Remzi Kitabevi. Dilci, Tuncay, (2007). Şehirleşme, Teknoloji Ve Kültür Üçgeninde Çocuk Gelişimi. Ankara: Akademi Günlüğü. Dilci, Tuncay, Köksal, Onur, Kavtelek, Cahit. I. Ulusal Değerler Eğitimi Kongresi 31 Ekim - 02 Kasım 2013, Http://Dek2013.Konya.Edu.Tr/Dek2013_Program.Pdf Bildirisinden Alıntılanmıştır. Dilci, Tuncay, (2015). Duyguların Yönetimi. Kayseri: Geçit Yayıncılık. Doğru, Adil, (1991). Değişen Toplumun Bunalımı. İstanbul: Timaş Yayınları. Güçlü, Gizem, (2015). “Basılmamış Yüksek Lisans Tezi” Sivas. Gardner, Howard, (2013). Elektronik Bağımlılığı Tartışmaları. By Harrıson K. Wexner. Gates, Bill, (1999). Dijital Sinir Sistemiyle Düşünce Hızında Çalışmak. İstanbul: Doğan Kitapçılık. Güven, Gülçin ve Azkeskin, Kadriye, (2010). Erken Çocukluk Eğitimi ve Okul Öncesi Eğitim. Erken Çocukluk Eğitimi, İbrahim H. Diken (Editör). Ankara: Pegem Akademi. Karasar, Niyazi. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayınları. MEB, (2006). Okul Öncesi Eğitim Programı Kitapçığı, Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları. Özer, Şahin, (2018). Dijital Nesnelerin Yaşama Etkisi. I. Uluslararası Multidisipliner Dijital Bağımlılık Kongresi, Aydın. Taşcıoğlu, Ömer, Lütfi, (2009). A.B.D.’nin Küreselleştirme Politikaları, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Yavuzer, Haluk, (2000). Okul Çağı Çocuğu, İstanbul: Remzi Kitabevi. Yıldırım, Ali ve Şimşek, Hasan, (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemi, Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yıldırım, Ali ve Şimşek, Hasan, (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Tuncay Dilci 0000-0002-6901-5492

Yayımlanma Tarihi 23 Haziran 2020
Kabul Tarihi 4 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 10 Sayı: 19

Kaynak Göster

APA Dilci, T. (2020). DİJİTANALİZ RAPORLAMA TEKNİĞİNİN ETKİLİLİĞİNE İLİŞKİN KATILIMCI AİLELERİN GÖRÜŞLERİ. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(19), 198-216. https://doi.org/10.31834/kilissbd.711502