Marmara Coğrafya Dergisi

Öz

ÖZET

Günümüzde seracılık faaliyetleri, sebze ve meyve üretiminde giderek artan bir üretim yöntemi olarak karşımıza çıkmaktadır. Bunda tarımsal üretimin doğal faktörlere karşı nispeten izole edilmesine imkan tanıması, mümkün olduğu kadar kontrol edilebilir bir üretim sürecine olanak sağlaması, ürünlerin normal yetişme koşullarının dışında ve daha uzun süre boyunca yetişmesine imkan sağlaması, birim alandan alınan verimi artırması ve artan nüfusun etkisiyle oluşan tarımsal ürün talebinin karşılanmasına katkı sağlaması gibi avantajların olmasının etkisi büyüktür.

Ülkemizde seracılığın değerinin anlaşılmaya başlaması ve seracılığa duyulan ilginin artmasıyla Karadeniz Bölgesi’nde bu faaliyet önemli ilerlemeler göstermiştir. Bu bağlamda inceleme alanımız olan Giresun ili de dikkate değer bir gelişme trendi içerisindedir. Nitekim 2012 yılı itibariyle 187 da sera alanından 715,5 ton (başta hıyar olmak üzere domates, marul, biber ve fasulye gibi ürünler) ürün elde edilmiştir. Ayrıca seralarda fidan ve süs bitkileri yetiştiriciliği için de çalışmalar sürdürülmektedir. Yaptığımız araştırmalar neticesinde, Giresun ilinde seracılığın geliştirilebilir bir potansiyele sahip olduğunu tespit etmiş bulunmaktayız. Seracılığın desteklenerek, geliştirildiği takdirde Giresun’da önemli bir geçim kaynağı olarak özellikle kırsal kesimdeki çiftçi ailelerine katkı sağlayacağı düşüncesindeyiz.

Anahtar Kelimeler: Giresun, Sera, Sebze, Üretim

ABSTRACT

Today, greenhouse production appears to be a growing production method in vegetable and fruit production. The advantages such as enabling isolation of agricultural production against natural factors, allowing a controlled production process, enabling agricultural products to grow in a longer period outside of the normal growing conditions, increasing the efficiency got per unit area and contribution to demand of agricultural products caused by the increasing population have great affect.

This activity has shown a significant progress in the Black Sea Region of our country because of understanding the value of greenhouse cultivation and growing interest in green housing. In this context, greenhouse cultivation is in a worth considering improving trend in Giresun Province which is our study area. In fact, 715.5 tones product was obtained from 187 greenhouse cultivation areas as of 2012 (products such as cucumber mainly and tomatoes, lettuce, peppers and beans). In addition, studies for the cultivation of trees and ornamental plants are in progress. As a result of our research, Giresun Province has a developable potential for the greenhouse cultivation. If the greenhouse cultivation is supported and developed, we believe that this industry will contribute especially family of farmers in rural areas of Giresun as an important source of living.

Keywords: Giresun, Greenhouse, Vegetables, Production.