Cumhuriyet Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi

Abstract

Yaşlılık dönemi, bireylerin yaşamlarında geçirmiş oldukları diğer evreler gibi yaşanılan bir dönemdir. Yaşlılık daha çok hayatın son evresi olarak görülmekle birlikte insanların genellikle emeklilik dönemleri olarak da algılanmaktadır. Yaşlanma ile bireylerde meydana gelen bazı olumsuzluklar bireyleri çalışma hayatının dışına doğru götürmektedir. Günümüz dünyasında tıptaki gelişmeler ve teknolojinin insanların hayatını kolaylaştırmaya başlamasıyla birlikte ortalama yaşam beklentisi artmaktadır. Dünya`da ve Türkiye`de artan ortalama yaşam beklentisi doğum oranlarındaki azalmalar ile birlikte paralel olarak nüfusların yaşlanmasına neden olmaktadır. Yaşlanan nüfusun yoğun olması gerek Türkiye`de gerekse dünyanın çeşitli ülkelerinde ülke ekonomilerine külfet oluşturmaktadır. Emeklilik, kişilerin yoğun çalışma hayatından sonra kazanmış oldukları bir hak olup bir zorunluluk olarak dahi görülmektedir. Ülkelerin en büyük sorunlarından biri de erken yaşta emekliliktir. Dünya Sağlık Örgütüne göre 65 yaş genç bir yaş olarak ifade edilmektedir. Dünyanın pek çok yerinde ve Türkiye`de emeklilik yaşı 65 olarak belirlenmiştir. 5510 sayılı kanun ile Türkiye`de erken emekliliğin önüne geçilmek için bazı zorunlu tedbirler alınmaktadır. 5510 sayılı kanundaki değişiklikler ile emeklilik yaşı 65 olarak belirlenerek kişilerin sağlıklı olmaları durumunda iş hayatında kalmaları sağlanmaktadır. Yine aynı kanun ile kişiler 65 yaşını doldurmuş olmalarının yanında emekli olmaları halinde özel sektörde yaşlı aylıklarındaki küçük kesintilerle iş hayatında aktif olarak kalabilmektedirler. 2048 yılı itibariyle emeklilik yaşı hem kadın hem de erkeklerde 65 yaş olarak belirlenmiştir. 5510 sayılı kanun ile yaşlanmakta olan Türkiye nüfusunun hem aktif olarak üretken bir kesim olmaları hem de ülke ekonomisine külfet olmamaları amaçlanmaktadır.5510 sayılı kanun ekonomik düzenlemeler getirmenin yanında sosyo-kültürel faktörlerinde gelişmesine katkı sağlamaktadır. Erken emeklilik ile toplumdan izole olan ve atıl bir nüfus oluşturan yaşlı kesimin toplumsallaşma ve kendilerini gerçekleştirmelerine imkan veren bir kanun olması bakımından da 5510 sayılı kanun önemlilik arz etmektedir.