Ceza teorisini 18. yüzyıl düşüncesi ve sonrasında egemen anlayışı olan faydacılıktan farklı olarak temellendiren Kant, insanı araçsallaştıran bir ceza anlayışını reddeder. Faydacılığa alternatif arayan hukuk teorisyenleri ilham almak için Kant'ın kategorik buyruğuna yönelmişlerdir. Ceza teorisini herhangi bir bireysel ve toplumsal amacı içinde barındırmayan kategorik buyruk ile temellendiren Kant, cezanın infazında ödetme (retributivist) (ius tallionis), anlayışını benimser. Bu anlayışın katılığından dolayı Kant birçok eleştiriye maruz kalmıştır ve bu nedenle Kantçı ödetmeciliğin aynı zamanda bir caydırıcılığı da içerdiği ile ilgili görüşler ortaya atılmıştır. Bu makaledeki amacım, basitçe Kant’ın bu konulardaki yazılarını ve üstü kapalı düşüncelerini incelemektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | 18th Century Philosophy |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 17, 2024 |
Submission Date | October 20, 2024 |
Acceptance Date | November 22, 2024 |
Published in Issue | Year 2024Volume: 48 Issue: Haziran Ek sayı - Immanuel Kant Dosyası |
.