Bilgi İletişim Teknolojileri Kullanımında Sınırları Aşan Bir Sosyal Sorun Alanı Olarak Unutulma Hakkı
Öz
Bilgi iletişim
teknolojileri alanında yaşanan gelişmeler hayatımızı kolaylaştırmanın yanında
çeşitli sorunları da beraberinde getirmektedir. Sanal platformlar günümüzde bireylerin
en savunmasız kaldıkları alanlar olarak bir tehdit unsuru olabilmektedir. Dijital
dünyada gözlenen önemli sorun alanlarının başında kişilere ait verilerin,
onların istemleri dışında başkaları tarafından izinleri alınmadan kullanımı
gelmektedir. Bu durum mahremiyetle birlikte, özgürce hayatını sürdürmek isteyen
bireylerin dijital dünyada bıraktıkları ama sonradan görülmesini istemedikleri
izlerin silinmesi konusundaki tartışmaları arttırmış, sosyal sorun halini
almıştır. Bireylerin isteyerek veya istemeden internet ortamında paylaştıkları,
ya da kendileri hakkında başka kişi ya da kuruluşlarca paylaşılan bilgilerin,
görüntülerin sosyal medya ya da arama motorları aracılığıyla başkalarına
ulaşmasının engellenmesi konusunda modern ve demokratik toplumlarda önemli
adımlar atılmaktadır. Türkiye de bu konuda gözlenen gelişmeler karşısında
duyarlıdır ve 2015 yılında Yargıtay Genel Hukuk Kurulu’nun kararı ile “unutulma
hakkı” hukuk sistemimize içtihat olarak dahil edilmiş, bu alandaki en önemli
adımlardan biri olan “6698 Sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu” Türkiye
Büyük Millet Meclisi’nde kabul edilerek, 07.04.2016 tarihinde resmi gazetede
yayınlanarak yürürlüğe girmiştir.
Bu makalede akademik
literatür taranarak, dijital dünyada bireylerin bıraktıkları izlerin daha sonra
oluşturduğu tehditlerin bir sosyal sorun alanı olarak “unutulma hakkı”
kapsamında incelenmesi amaçlanmış, dünyada ve ülkemizde bu konuda yaşanan
sorunlara yönelik atılan hukuki adımlar, dünyadaki gelişmeler ışığında
Türkiye’nin durumu değerlendirilmeye çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Mahremiyet Unutulma hakkı Veri güvenliği Bilgi iletişim teknolojileri
Kaynakça
- Ahi Şebnem (2014). Kişilere Kişisel Verileri Üzerinde Kontrol Yetkisi Veren Hak. Bilişim Dergisi. s:161 ss:98-110. Akgül Aydın (2016). Kişisel Verilerin Korunmasında Yeni Bir Hak: Unutulma Hakkı ve AB Adalet Divanı’nın Google Kararı. Türkiye Barolar Birliği Dergisi. s:116. ss:11-38. Ayfer Can U. (1997). İnternet Kitabı. Ankara: Ada-Net. Baban Ece (2012). Mc Luhan ve Baudrillard’ın Penceresinden Sosyal Medyanın Etkisi: İfadenin Esareti, Gözetlenen Toplum ve Kayıp Kimlik Sendromu. Sosyal Medya / Akademi. Edit: T. Kara, E. Özgen. İstanbul: Beta Yayın. Braman Sandra (2002) Policy as a Research Context. BRAMAN, S. (der.) içinde. Communication researchers and policy-making. Cambridge: The MIT Press, s.35-58. Büyükarslan Ali, Kırık Murat (2013). Sosyalleşen Birey, Sosyal Medya. Konya: Çizgi Kitapevi. Castells Manuel (2003). The Internet Galaxy: Reflections on the Internet Business and Society. New York: Oxford University Press. Çoruh Mustafa (2011). Bilişim Teknolojileri Ekonomisi Toplumu. 2. Baskı. İstanbul: Arı Matbaacılık. Dellaloğlu Besim (2015). Mesafeli Yakınlık: Facebook ve Twitter Çağının Yeni Toplumsallığı. İletişimde Sosyal Medya Sosyal Medyada Etkileşim. Edit: O. Özlem. İstanbul: Kalkedon Yayıncılık. S:21-27. Gülener Serdar (2012). Dijital Hafızadan Silinmeyi İstemek: Temel Bir İnsan Hakkı Olarak Unutulma Hakkı. Türkiye Barolar Birliği Dergisi. s:102 ss:219-241. Kara Tolga, Özgen Ebru (2012). Sosyal Medya/Akademi, İstanbul: Beta Yayınları. Köksal Aydın (2012). Bilişim Devriminde Türkiye. Ankara: Türkiye Bilişim Derneği Yayını. Küpeli Ceren (2016). Şiddet Mağduru Kadınların Unutulma Hakkı. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi (22)1 ss:229-239. Marx, Garry T. (2002). “What’s New About the “New Surveillance?” Classifying for Change and Continuity.” Surveillance & Society 1(1): 9-29. Maigret Eric (2016). Medya ve İletişim Sosyolojisi. Çev: H. Yücel. 5. Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları. Martinez Juan (2010). Marketing to a community. CRM Magazine. 14 (6). Ss:30-35. Nair Güney (2008). Bilgi Toplumu ve Türkiye. İstanbul: Gündoğan Yayınları. Özocak Gürkan (2014). Hassas Kişisel Verilerde Unutulma Hakkının Bulunmadığını Savunmak İmkansız. Bilişim Dergisi. s:161. ss:110-118. Poynter Ray (2012). İnternet ve Sosyal Medya Araştırmaları El Kitabı (Çev:Ü Şensoy). İstanbul: Optimist Yayınları. Safko Lon, Brake David K. (2009). The Social Media Bible. New Jersey: John Wiley & Sons, Inc. Sartori Giovanni (2006). Görmenin İktidarı. (Çev. G. Batuş, B. Ulukan), 2. Basım. İstanbul: Karakutu Yayınları. Şener Nihal K. (2016). İletişimin Tekno-Sosyolojisi. Kocaeli: Volga Yayıncılık. Tarcan Ahmet (2005). İnternet ve Toplum. Ankara: Anı Yayınları. TBD (2002). E-Devlet Yolunda Türkiye. Ankara: Türkiye Bilişim Derneği Yayını. Yavuz Can (2016). İnternetteki Arama Sonuçlarından Kişisel Verilerin Kaldırılması, Unutulma Hakkı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
The Right to Be Forgotten as an Area of Social Issues That Crosses Borders in Usage of Information and Communication Technologies
Öz
Developments in the field of information and
communication technologies not only make our lives easier, but also bring about
various problems. Virtual platforms may become an element of threat today as
areas where individuals are the most defenseless. One of the primary areas of
issues observed in the digital world is that data belonging to people are used
by others without their permission. This situation, along with privacy,
initiated debates about deleting the traces that people left in the digital
world but would not want to be seen later, and this has become a social issue.
Significant steps are being taken in modern and democratic societies on the
issue of preventing access by others to information shared by people themselves
or others knowingly or unknowingly on the internet through search engines.
Turkey is also sensitive about the developments in this issue and the “right to
be forgotten” was included in Turkey’s legal system with a
2015 decision by the Committee of Common Law of the Court of Appeals as a
precedent. “Law
No. 6698 on the Protection of Personal” was accepted by the Grand National
Assembly of Turkey and entered into force upon publication on the official
gazette on 07.04.2016. This is an important step. However, this area requires comprehensive legislative
regulations.
This article reviewed the relevant literature,
investigated he threats created by traces people left in the digital world in
the scope of the “right to be forgotten” as an area of issues, and analyzed the
state of Turkey in the light of legislative steps taken in the world and in
Turkey, as well as the developments in the world.
Anahtar Kelimeler
Privacy Right to Be Forgotten Data Security Right to Privacy Information and Communication Technologies
Kaynakça
- Ahi Şebnem (2014). Kişilere Kişisel Verileri Üzerinde Kontrol Yetkisi Veren Hak. Bilişim Dergisi. s:161 ss:98-110. Akgül Aydın (2016). Kişisel Verilerin Korunmasında Yeni Bir Hak: Unutulma Hakkı ve AB Adalet Divanı’nın Google Kararı. Türkiye Barolar Birliği Dergisi. s:116. ss:11-38. Ayfer Can U. (1997). İnternet Kitabı. Ankara: Ada-Net. Baban Ece (2012). Mc Luhan ve Baudrillard’ın Penceresinden Sosyal Medyanın Etkisi: İfadenin Esareti, Gözetlenen Toplum ve Kayıp Kimlik Sendromu. Sosyal Medya / Akademi. Edit: T. Kara, E. Özgen. İstanbul: Beta Yayın. Braman Sandra (2002) Policy as a Research Context. BRAMAN, S. (der.) içinde. Communication researchers and policy-making. Cambridge: The MIT Press, s.35-58. Büyükarslan Ali, Kırık Murat (2013). Sosyalleşen Birey, Sosyal Medya. Konya: Çizgi Kitapevi. Castells Manuel (2003). The Internet Galaxy: Reflections on the Internet Business and Society. New York: Oxford University Press. Çoruh Mustafa (2011). Bilişim Teknolojileri Ekonomisi Toplumu. 2. Baskı. İstanbul: Arı Matbaacılık. Dellaloğlu Besim (2015). Mesafeli Yakınlık: Facebook ve Twitter Çağının Yeni Toplumsallığı. İletişimde Sosyal Medya Sosyal Medyada Etkileşim. Edit: O. Özlem. İstanbul: Kalkedon Yayıncılık. S:21-27. Gülener Serdar (2012). Dijital Hafızadan Silinmeyi İstemek: Temel Bir İnsan Hakkı Olarak Unutulma Hakkı. Türkiye Barolar Birliği Dergisi. s:102 ss:219-241. Kara Tolga, Özgen Ebru (2012). Sosyal Medya/Akademi, İstanbul: Beta Yayınları. Köksal Aydın (2012). Bilişim Devriminde Türkiye. Ankara: Türkiye Bilişim Derneği Yayını. Küpeli Ceren (2016). Şiddet Mağduru Kadınların Unutulma Hakkı. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi (22)1 ss:229-239. Marx, Garry T. (2002). “What’s New About the “New Surveillance?” Classifying for Change and Continuity.” Surveillance & Society 1(1): 9-29. Maigret Eric (2016). Medya ve İletişim Sosyolojisi. Çev: H. Yücel. 5. Baskı. İstanbul: İletişim Yayınları. Martinez Juan (2010). Marketing to a community. CRM Magazine. 14 (6). Ss:30-35. Nair Güney (2008). Bilgi Toplumu ve Türkiye. İstanbul: Gündoğan Yayınları. Özocak Gürkan (2014). Hassas Kişisel Verilerde Unutulma Hakkının Bulunmadığını Savunmak İmkansız. Bilişim Dergisi. s:161. ss:110-118. Poynter Ray (2012). İnternet ve Sosyal Medya Araştırmaları El Kitabı (Çev:Ü Şensoy). İstanbul: Optimist Yayınları. Safko Lon, Brake David K. (2009). The Social Media Bible. New Jersey: John Wiley & Sons, Inc. Sartori Giovanni (2006). Görmenin İktidarı. (Çev. G. Batuş, B. Ulukan), 2. Basım. İstanbul: Karakutu Yayınları. Şener Nihal K. (2016). İletişimin Tekno-Sosyolojisi. Kocaeli: Volga Yayıncılık. Tarcan Ahmet (2005). İnternet ve Toplum. Ankara: Anı Yayınları. TBD (2002). E-Devlet Yolunda Türkiye. Ankara: Türkiye Bilişim Derneği Yayını. Yavuz Can (2016). İnternetteki Arama Sonuçlarından Kişisel Verilerin Kaldırılması, Unutulma Hakkı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Bölüm | Articles |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Aralık 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017Cilt: 41 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.