Candide, isimsiz bir
anlatıcı tarafından, üçüncü tekil kişiyle anlatılmış bir öyküdür. Bu eserde,
Voltaire, alaycı nedensellik ilişkilerini kurmak için, dil yetisinin tüm
kaynaklarından yararlanır. Olguların iç mantığını, alaycı gerçeklikle
birleştirir. Olaylar arasında özel bağlar kurarak, Voltaire, sebepleri ve
sonuçları tersine çevirir. İyimserlik, karamsarlık ve toplumsal tabakalar
arasındaki tutarsızlığı, gözde silahı alay yoluyla gösterir.
Voltaire, bu zalim ve saçma dünyada, cennetin var olmadığım
gözler önüne serer. Düşündüğünü tersine bir anlatımla söyleme ve yergiden
oluşan ustaca karışım, Voltaire'in Candide
eserinin çekiciliğini oluşturur. Yazara göre, her şeyin iyi olduğunu söylemek
saçmalıktır. Voltaire, alman filozofu Leibniz'in iyimserlik felsefesine karşı
alaycı bir tepki gösterir. Kötülüğün her yerde bulunduğunu, savaş, kölelik,
kendini beğenmişlik ve hoşgörüsüzlüğün kötülüğün belirtisi olduğunu gösterir.
Voltaire, Candide eserinin sonunda,
mutluluğa ulaşmak için, bahçemizi yetiştirmemiz gerektiğini söyleyerek bize bir
umut iletisi verir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Articles |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 12 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018Cilt: 42 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.