Öz
Divriği, Sivas’ın güneydoğusunda, Doğu Anadolu Bölgesi’nin
Yukarı Fırat bölümünde, denizden 1250 m yükseklikte, Fırat nehrinin kollarından
birisi olan Çaltı ırmağı ile birleşen derenin vadi tabanında ve yamaçlarında
yer alır. Divriği Kalesi kazısı sırasında, çok sayıda ve çeşitte buluntu açığa
çıkarılmıştır. Bunlar içerisinde metal eserlerde yer almaktadır. İlk çağlardan
günümüze kadar mekân ve mekânı oluşturan eşya, mobilya ve yapı elamanları
tasarımında en sık kullanılan malzemelerden biri metal olmuştur. Gündelik
yaşamda hayatı kolaylaştıracak birtakım objeleri yapma çabası, en ilkelinden en
modernine kadar tüm toplumlar tarafından aralıksız bir şekilde sürdürülmüştür.
Kazı sırasında ele geçirilen eserleri toprak altından çıkarılmakla kalmayıp
olabildiğince gelecek nesillere aktarmak adına konservasyon çalışmaları
yapılmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- ANONIM, Resmî Gazete, 2008, Vakıf Kültür Varlıkları İhale Yönetmeliği, Birinci Bölüm, Amaç, Kapsam, Dayanak Ve Tanımlar Sayı: 26993
- BAŞARAN, S. (1980), “Arkeoloji’de Tunç Eserlerin Restorasyon ve Konservasyon Sorunları”, Arkeoloji ve Sanat Dergisi 8-9, İstanbul, 29-34
- BAŞARAN, S. (2000), Pişmiş Toprak ve Cam Eserlerin Konservasyon/Restorasyonu, İstanbul
- BAYDAR, N. (2004). “El Yazmalarında Belgeleme, Koruma ve Onarım Çalışmaları”, 7. Müzecilik Semineri, Bildiriler, 20-22 Ekim Harbiye – İstanbul, 79-84.
- BINGÖL, I.(1999)“Türkiye'de Konservasyonun Tarihi”, Ankara Ü. Başkent M.Y.O. Restorasyon Ve Konservasyon Programı, Ulusal Taşınabilir Kültür Varlıkları Konservasyonu ve Restorasyonu Kolokyumu, Ankara, 6-7 Mayıs, s.9
- EKEN, G. (1993), Fizikî, Sosyal ve İktisâdî Açıdan Divriği, (1775-1845), A.Ü. Sos. Bil. Ens. Tarih Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
- ERGINSOY, Ü. (1978), İslam Maden Sanatının Gelişimi, İstanbul: Kültür Bakanlığı Yayınları ESER, E., M. A.ESER. (2008), “Divriği Kalesi Yüzey Araştırması 2006”, 25. Uluslararası Kazı Sonuçları Toplantısı, 28 Mayıs-1 Haziran 2007, Kocaeli, Ankara, s.247-256.
- ESER, E. (2009), “Divriği Kalesi 2007”, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 34/1, s.38-42.
- ESER, E., A. B. AKAY. (2012), “Divriği Kalesi: 2010”, 33. Uluslararası Kazı, Araştırma ve Arkeometri Sempozyumu, 23-28 Mayıs 2011, Malatya, 4, Ankara, s. 437-446.
- ESER, E. (2013), “Divriği Kalesi: 2011”, 34. Uluslararası Kazı, Araştırma ve Arkeometri Sempozyumu, 28 Mayıs-01 Haziran 2012, Çorum, Ankara, 415-425.
- ESER, E. (2014), “Divriği Kalesi Kazısı: 2006-2012”, XVI. Ortaçağ-Türk Dönemi Kazıları ve Sanat Tarihi Araştırmaları Sempozyumu Bildirileri, 18-20 Ekim 2012, Sivas, s.405-420.
- ESER, E. (2014), “Divriği Kalesi: 2012”, 35. Uluslararası Kazı, Araştırma ve Arkeometri Sempozyumu, 27-31 Mayıs 2012, Muğla, Ankara, s.166-167.
- ESER, E., M. GÖRÜR (2015), “Divriği Kalesi: 2013”, 36. Uluslararası Kazı, Araştırma ve Arkeometri Sempozyumu, 02-06 Haziran 2014, Gaziantep, Ankara, s.525-540.
- ESER, E. vd., (2017), “Divriği Kalesi: 2015”, 38. Uluslararası Kazı, Araştırma ve Arkeometri Sempozyumu, 23-27 Mayıs 2016, Edirne, Ankara, s.223-236.
- ÖZEN, L. (2015), “Kültür Varlıklarının Korunması” Tarihin Tanıklarını Korumak Panelinden, s.353
- ÖZTÜRK, D. (2007),Koruma Kültürü ve Geleneksel Tekstillerin Korunması-Onarımı, Ankara: Mor Fil Yayınları,
- ULUENGIN M. B. (2006), Mimari Metaller Özellikleri, Bozulma Nedenleri, Koruma ve Restorasyon Teknikleri, İstanbul: Birsen Yayınevi
- YALÇIN, H., KOÇ T. (1997), Mühendisler için Korozyon, Ankara: Türk Mühendis ve mimarlar Odaları Birliği Kimya Mühendisleri Odası Yayınları, s.2-7
- WHARTON, G., KÖKTEN Ersoy, H. (2002), “Arkeolojik Kazılarda Metal Buluntuların Konservasyonu”, Kazı Notları Arkeolojik Konservasyon ve Antik Yerleşimlerin Korunması için Pratik Rehber, S: 11, s.1-6
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Articles |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 12 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018Cilt: 42 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.