Derleme
ÇOCUĞUN KORUNMASI, GÜVENLİĞİ VE CİNSEL İSTİSMARIN ÖNLENMESİNDE ÇOCUK ODAKLI BİR ANLAYIŞIN GEREKLİLİĞİ: ÇOCUK ODAKLI ORTAMLAR
Öz
Son yıllarda önemli artışlar gösteren cinsel istismar vakalarında, mağduriyetlerin çoğunlukla ev dışındaki alanlarda meydana geldiği görülmüştür. Bu durum özellikle cinsel istismar gibi çocuğa yönelik kötü muamelelerin önlenmesi açısından çocukların bulundukları ev dışındaki ortamların özelliklerini ve çocukların koruyucusu rolündeki yetişkinlerin etkinliğini sorgulamayı gerektirmektedir. Bu bağlamda çalışma; öncelikle çocukların bulunabileceği tüm ortamların çocuk odaklı ortamlar niteliğine kavuşabilmesine yönelik, konunun kriminolojik boyutunu, çocuk odaklı ortam kavramını ve çocukların etkili korunmasına yönelik muhtemel standartları tartışmayı amaçlamaktadır. Kriminolojik bakışa göre çocukların cinsel suçlara maruz kalmasının önlenebilmesi için bu suçların meydana gelmesinde; 1- Çocukların ev dışında ebeveyn gözetiminde olmadıkları yerlerin, çocukların güvenliği ve korunması açısından nasıl olması gerektiğinin, 2- Çocuklara yönelik istismar davranışında bulunan kişilerin çocuklara yaklaşma şekillerinin, 3- Çocukların korunmasında önemli rol oynayan ve çocuklarla birlikte olan koruyucuların (ebeveyn, öğretmen, bakıcı, eğitici vs.) etkinliğinin ya da nasıl etkin olacağının anlaşılması gerekmektedir. Sonuç olarak, cinsel istismar ve diğer çocuğa yönelik kötü muamelenin önlenmesi adına çocukla ilgili hangi ortam söz konusu ise hepsinin çocuk odağında organize edilmesini, tasarlanmasını, yönetilmesini, buralarda bilinçli/etkin profesyonellerin/koruyucuların bulunmasını ve bu ortamlar konusunda ebeveynlerin bilinçli olmasını sağlayacak bütüncül bir bakış açısına ihtiyaç olduğu düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Cinsel istismar çocuk odaklı ortam kriminoloji öğretmen ebeveyn
Destekleyen Kurum
-
Proje Numarası
-
Teşekkür
-
Kaynakça
- Babatsikos, G. (2010). Parents' Knowledge, Attitudes And Practices About Preventing Child Sexual Abuse: A Literature Review. Child Abuse Review: Journal of the British Association for the Study and Prevention of Child Abuse and Neglect, 19(2), 107-129.
- Bolen, R. M. (2003). Child Sexual Abuse: Prevention Or Promotion. Social Work, 48 (2), 174-185.
- Burgess, E. S. ve Wurtele, S. K. (1998). Enhancing Parent-Child Communication About Sexual Abuse: A Pilot Study. Child Abuse And Neglect, 22 (11), 1167-1175.
- Can-Yaşar, M., İnal-Kızıltepe, G. ve Kandır, A. (2014). Öğretmen Adaylarının Çocuklardaki Fiziksel İstismar Belirtilerine İlişkin Farkındalıkları. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 7(3), 286-303.
- Commision for Children and Young People. (2018). A Guide for Creating a Child Safe Organisation. www.ccyp.vic.gov.au. Son Erişim Tarihi: 1.12.2018.
- Doğan, T. ve Bayar, Ö. (2018). Çocuk Cinsel İstismarı: Geleceğin Öğretmenleri ve Okul Psikolojik Danışmanları Ne Kadar Biliyor. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11 (55), 571-581.
- Doğangün, B., Gönültaş, B. M., Uzun-Oğuz, E., Oral, G. ve Öztürk, M. (2016). Psychological Complaints Reported By Sexually Abused Children During Criminal İnvestigations: Istanbul Example. Child Abuse And Neglect, 56, 54-61.
- Erbay, E. (2011). Türkiye’de Çocuk Haklarını Tanıtma, Yaygınlaştırma ve İzlemeye Yönelik Uygulamaların Eleştirel Analizi ve Bir Model Önerisi, [Basılmamış Doktora Tezi]. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara.
- Ermiyagil, M. S. ve Gürçınar, C. (2015). Kentsel Mekân Gelişiminde Çocuk Oyun Alanlarının Rolü: KKTC’de Yeni Kent Gönyeli Örneği. İdealkent, 6 (17), 12-45.
- Finkelhor, D. ve Dziuba-Leatherman, J. (1994). Childrens As Victims Of Violence: A National Survey. Pediatrics, 84 (4), 413-420.
- Finkelhor, D. (2008). Childhood Victimization: Violence, Crime, and Abuse in The Lives Of Young People. UK: Oxford University Press. Gökmen, H. (2013). Çocuk Dostu Kent Üzerine Stratejiler. TMMOB Dergisi, 2, 28-30.
- Gönültaş, B. M. ve Şahin, B. (2016). Event Locations İn Extra-Familial Child Sexual Molestation Cases The İstanbul Example. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 0306624X16673373.
- Gönültaş, M. B. (2016). Cinsel İstismarcıların Çocuklara Yaklaşım Metot ve Teknikleri. Zeitschrift für die Welt der Türken/Journal of World of Turks, 8 (1), 289-305.
- Gönültaş, M. B. (2013). Çocuğa Yönelik Cinsel Şiddet Olaylarında Olay Kurgusunda ve Şüpheli İfadelerindeki Ortak Özelliklerin İncelenmesi [Basılmamış Doktora Tezi]. Adli Tıp Enstitüsü: İstanbul Üniversitesi.
- Gönültaş, M. B. (2018). Türkiye’de Kayıp ve Kaçırılan Çocuklar Sorununa Bütüncül Yaklaşım. Ankara: Nobel Yayınevi.
- Küçük, S., Faydalı, S., Yeşilyurt, M. (2017). Çocuk Cinsel İstismarını Önleme Sürecinde Öğretmenin Rolü. Journal of Human Sciences, 14(2), 1757-1767.
- Leclerc, B., Proulx, J., Beauregard, E. 2009. Examining the Modus Operandi of Sexual Offenders Against Children and Its Practical Implications. Aggression and Violent Behavior, 14 (1), 5-12.
- Lord, B. W., Boudreaux, M. C. ve Lanning, K. V. (2001). Investigating Potential Child Abduction Cases. FBI Law Enforcement Bulletin, 70 (4), 1-13.
- MEB. (2015). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi: Çocuk Hakları ve Çocuk Dostu Mekanlar. www.megep.meb.gov.tr . Son Erişim Tarihi: 24.11.2018.
- Meclis Araştırma Raporu. (2010a). Kayıp Çocuklar Başta Olmak Üzere Çocukların Mağdur Olduğu Sorunların Araştırılarak Alınması Gereken Önlemlerin Belirlenmesi. Türkiye Büyük Millet Meclisi, 23. Dönem, Sayı: 589.
- Meclis Araştırma Raporu. 2010b. Türkiye’de 2006-2010 Yılları Arası Kayıp Çocuk Sorunu Ve İlgili Risk Faktörlerinin İncelenmesi - Saha Araştırması. Türkiye Büyük Millet Meclisi: Ankara.
- National Sexual Violence Resource Center (NSVRC). (2011). Child Sexual Abuse Prevention and Risk Reduction Literature Review for Parents & Guardians. USA: NVSRC Publications.
- Pala, A. (2011). The Need For Character Education. International Journal of Social Sciences and Humanity Studies, 3(2), 23-32.
- Pleasant, M. ve Bennett, T. (2005). Evaluation of a webbased survey on the effectiveness of a child sexual abuse prevention program. Paper presented at the 17th Annual Scientific Research Poster Session of The College of Charleston School of Sciences and Mathematics, Charleston, SC.
- Sağlık Bakanlığı, (2017). Bebek Dostu Hastane Kriterleri. https://giresunkdceah.saglik.gov.tr/TR,37077/bebek-dostu-hastane-kriterleri.html.
- Save the Children Australia and Child Wise (2007). The 10 Steps to a Child Safe Organisation. A Handbook on Child Safety in Organisations in Cambodia, Penh: Australia.
- Selçuk-Kirazoğlu, F. (2012). Fiziksel Çevre - Çocuk İlişkileri, Açık Oyun Mekanları ve Çocuk Dostu Çevre Kriterleri Üzerine Bir Değerlendirme; Bakırköy ve Beylikdüzü Örnekleri [Basılmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Teknik Üniversitesi.
- Tandoğan, O. (2014). Çocuk İçin Daha Yaşanılır Bir Kentsel Mekân: Dünyada Gerçekleştirilen Uygulamalar. Megaron, 9 (1), 19-33.
- Topsümer, F., Babacan, E. ve Baytekin, P. (2009). Şehir ve Çocuk: Çocuk Dostu Şehir Girişiminin Şehir İmajına Katkısı. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1, 5-20.
- Tugay, D. (2008). Öğretmenlerin Çocuk İstismarı ve İhmaline Yönelik Farkındalık Düzeyleri [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi]. Marmara Üniversitesi.
- TUİK. (2017). Çocuk Mağdurlar (2013-2017). http://tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1070, . Son Erişim Tarihi: 01.12.2018.
- Umutlu, Ç. (2010). Çocuk Dostu Okul Projesi Kapsamında Olan ve Olmayan İlköğretim Okulu Öğrencilerinin Özgüvenleri ile Zorbalık Eğilimlerinin İncelenmesi [Basılmamış yüksek lisans tezi]. Yeditepe Üniversitesi.
- UNICEF. (2016). Child Friendly Cities Initiatives. https://childfriendlycities.org/turkey/ (Erişim Tarihi: 01.01.2019).
- Walsh, K., Mathews, B., Rassafiani, M. ve Farrell, Butler, D. (2012). Understanding Teachers’ Reporting Of Child Sexual Abuse: Measurement Methods Matter. Children and Youth Services Review, 34, 1937-1946.
Yıl 2022,
Cilt: 46 Sayı: 1, 85 - 93, 16.06.2022
Öz
Proje Numarası
-
Kaynakça
- Babatsikos, G. (2010). Parents' Knowledge, Attitudes And Practices About Preventing Child Sexual Abuse: A Literature Review. Child Abuse Review: Journal of the British Association for the Study and Prevention of Child Abuse and Neglect, 19(2), 107-129.
- Bolen, R. M. (2003). Child Sexual Abuse: Prevention Or Promotion. Social Work, 48 (2), 174-185.
- Burgess, E. S. ve Wurtele, S. K. (1998). Enhancing Parent-Child Communication About Sexual Abuse: A Pilot Study. Child Abuse And Neglect, 22 (11), 1167-1175.
- Can-Yaşar, M., İnal-Kızıltepe, G. ve Kandır, A. (2014). Öğretmen Adaylarının Çocuklardaki Fiziksel İstismar Belirtilerine İlişkin Farkındalıkları. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 7(3), 286-303.
- Commision for Children and Young People. (2018). A Guide for Creating a Child Safe Organisation. www.ccyp.vic.gov.au. Son Erişim Tarihi: 1.12.2018.
- Doğan, T. ve Bayar, Ö. (2018). Çocuk Cinsel İstismarı: Geleceğin Öğretmenleri ve Okul Psikolojik Danışmanları Ne Kadar Biliyor. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11 (55), 571-581.
- Doğangün, B., Gönültaş, B. M., Uzun-Oğuz, E., Oral, G. ve Öztürk, M. (2016). Psychological Complaints Reported By Sexually Abused Children During Criminal İnvestigations: Istanbul Example. Child Abuse And Neglect, 56, 54-61.
- Erbay, E. (2011). Türkiye’de Çocuk Haklarını Tanıtma, Yaygınlaştırma ve İzlemeye Yönelik Uygulamaların Eleştirel Analizi ve Bir Model Önerisi, [Basılmamış Doktora Tezi]. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara.
- Ermiyagil, M. S. ve Gürçınar, C. (2015). Kentsel Mekân Gelişiminde Çocuk Oyun Alanlarının Rolü: KKTC’de Yeni Kent Gönyeli Örneği. İdealkent, 6 (17), 12-45.
- Finkelhor, D. ve Dziuba-Leatherman, J. (1994). Childrens As Victims Of Violence: A National Survey. Pediatrics, 84 (4), 413-420.
- Finkelhor, D. (2008). Childhood Victimization: Violence, Crime, and Abuse in The Lives Of Young People. UK: Oxford University Press. Gökmen, H. (2013). Çocuk Dostu Kent Üzerine Stratejiler. TMMOB Dergisi, 2, 28-30.
- Gönültaş, B. M. ve Şahin, B. (2016). Event Locations İn Extra-Familial Child Sexual Molestation Cases The İstanbul Example. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 0306624X16673373.
- Gönültaş, M. B. (2016). Cinsel İstismarcıların Çocuklara Yaklaşım Metot ve Teknikleri. Zeitschrift für die Welt der Türken/Journal of World of Turks, 8 (1), 289-305.
- Gönültaş, M. B. (2013). Çocuğa Yönelik Cinsel Şiddet Olaylarında Olay Kurgusunda ve Şüpheli İfadelerindeki Ortak Özelliklerin İncelenmesi [Basılmamış Doktora Tezi]. Adli Tıp Enstitüsü: İstanbul Üniversitesi.
- Gönültaş, M. B. (2018). Türkiye’de Kayıp ve Kaçırılan Çocuklar Sorununa Bütüncül Yaklaşım. Ankara: Nobel Yayınevi.
- Küçük, S., Faydalı, S., Yeşilyurt, M. (2017). Çocuk Cinsel İstismarını Önleme Sürecinde Öğretmenin Rolü. Journal of Human Sciences, 14(2), 1757-1767.
- Leclerc, B., Proulx, J., Beauregard, E. 2009. Examining the Modus Operandi of Sexual Offenders Against Children and Its Practical Implications. Aggression and Violent Behavior, 14 (1), 5-12.
- Lord, B. W., Boudreaux, M. C. ve Lanning, K. V. (2001). Investigating Potential Child Abduction Cases. FBI Law Enforcement Bulletin, 70 (4), 1-13.
- MEB. (2015). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi: Çocuk Hakları ve Çocuk Dostu Mekanlar. www.megep.meb.gov.tr . Son Erişim Tarihi: 24.11.2018.
- Meclis Araştırma Raporu. (2010a). Kayıp Çocuklar Başta Olmak Üzere Çocukların Mağdur Olduğu Sorunların Araştırılarak Alınması Gereken Önlemlerin Belirlenmesi. Türkiye Büyük Millet Meclisi, 23. Dönem, Sayı: 589.
- Meclis Araştırma Raporu. 2010b. Türkiye’de 2006-2010 Yılları Arası Kayıp Çocuk Sorunu Ve İlgili Risk Faktörlerinin İncelenmesi - Saha Araştırması. Türkiye Büyük Millet Meclisi: Ankara.
- National Sexual Violence Resource Center (NSVRC). (2011). Child Sexual Abuse Prevention and Risk Reduction Literature Review for Parents & Guardians. USA: NVSRC Publications.
- Pala, A. (2011). The Need For Character Education. International Journal of Social Sciences and Humanity Studies, 3(2), 23-32.
- Pleasant, M. ve Bennett, T. (2005). Evaluation of a webbased survey on the effectiveness of a child sexual abuse prevention program. Paper presented at the 17th Annual Scientific Research Poster Session of The College of Charleston School of Sciences and Mathematics, Charleston, SC.
- Sağlık Bakanlığı, (2017). Bebek Dostu Hastane Kriterleri. https://giresunkdceah.saglik.gov.tr/TR,37077/bebek-dostu-hastane-kriterleri.html.
- Save the Children Australia and Child Wise (2007). The 10 Steps to a Child Safe Organisation. A Handbook on Child Safety in Organisations in Cambodia, Penh: Australia.
- Selçuk-Kirazoğlu, F. (2012). Fiziksel Çevre - Çocuk İlişkileri, Açık Oyun Mekanları ve Çocuk Dostu Çevre Kriterleri Üzerine Bir Değerlendirme; Bakırköy ve Beylikdüzü Örnekleri [Basılmamış yüksek lisans tezi]. İstanbul Teknik Üniversitesi.
- Tandoğan, O. (2014). Çocuk İçin Daha Yaşanılır Bir Kentsel Mekân: Dünyada Gerçekleştirilen Uygulamalar. Megaron, 9 (1), 19-33.
- Topsümer, F., Babacan, E. ve Baytekin, P. (2009). Şehir ve Çocuk: Çocuk Dostu Şehir Girişiminin Şehir İmajına Katkısı. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1, 5-20.
- Tugay, D. (2008). Öğretmenlerin Çocuk İstismarı ve İhmaline Yönelik Farkındalık Düzeyleri [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi]. Marmara Üniversitesi.
- TUİK. (2017). Çocuk Mağdurlar (2013-2017). http://tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1070, . Son Erişim Tarihi: 01.12.2018.
- Umutlu, Ç. (2010). Çocuk Dostu Okul Projesi Kapsamında Olan ve Olmayan İlköğretim Okulu Öğrencilerinin Özgüvenleri ile Zorbalık Eğilimlerinin İncelenmesi [Basılmamış yüksek lisans tezi]. Yeditepe Üniversitesi.
- UNICEF. (2016). Child Friendly Cities Initiatives. https://childfriendlycities.org/turkey/ (Erişim Tarihi: 01.01.2019).
- Walsh, K., Mathews, B., Rassafiani, M. ve Farrell, Butler, D. (2012). Understanding Teachers’ Reporting Of Child Sexual Abuse: Measurement Methods Matter. Children and Youth Services Review, 34, 1937-1946.
Toplam 34 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Articles |
| Yazarlar | |
| Proje Numarası | - |
| Yayımlanma Tarihi | 16 Haziran 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022Cilt: 46 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.