Abstract
Boşanma oranlarında artış ve evlilik oranlarında düşüş, gelişmiş ülkeler başta olmak üzere bir çok ülkede dikkati çekmektedir. Türkiye'de de benzer durumun yaşandığı görülmektedir. Evlilik öncesi eğitim bu konuda bir çözüm yolu olarak öne çıkmaktadır. Evlilik öncesi eğitimlerin faydalı olduğu yönünde genel bir bakış açısı görülmekle birlikte, bu eğitimlerin katılımcılara yönelik faydasının maksimum düzeyde olması için eğitim konularının bilimsel olarak ortaya konulması önemlidir. Makalenin başlangıcında Türkiye’de ve Avrupa Birliği ülkelerinde evlenme ve boşanma verileri belirtilmiş, evlilik öncesi eğitimin gerekliliği tartışılmış, bu eğitimlerde yer alan/alması gereken konulara ilişkin yurt içi ve yurt dışı literatür genel kapsamıyla belirtilmiştir. Yurt içinde yapılan bilimsel araştırmalarda ortaya çıkan eğitim konularının analizi yapılmış ve yurt dışında yapılan çalışmalarla ortak yönleri değerlendirilmiştir. Etkili iletişim becerisi, cinsel sağlık, kök aile ilişkileri, evlilikten beklentiler, ailede bütçe yönetimi, sorun/çatışma çözme becerileri, evlilikte rol ve sorumluluklar, çocuk yetiştirme gibi konular yurt içinde yapılan araştırmalarda yer aldığı gibi yurt dışında yapılan araştırma bulgularında da öne çıkmaktadır. Eş seçimi, aile hukuku, aile yaşam döngüsü ve ailede karar alma süreci konularının ise yurt içindeki çalışmalarda yer aldığı belirlenmiştir. Evlilik öncesi eğitim konularının, hedef kitlenin gereksinimleri gözetilerek belirlenmesi, eğitimlerin etkisini artıracak ve yaygınlaşmasına katkısı olacaktır.
References
- Aydın, K. (2020). Avrupa Birliği ve Türkiye’de aile ve hane yapısında demografik dönüşüm. Nüfusbilim dergisi / turkish journal of population studies, 42, 92-116.
- Bagarozzi, D. ve Bagarozzi, J. A. (1982). A theoretically-derived model of premarital intervention: the building of a family system. Clinical Social Work Journal. 10, 52-64.
- Carroll, J. S. ve Doherty, W. J. (2003). Evaluating the effectiveness of premarital prevention programs: A meta-analytic review of outcome research. Family Relations, 52(2), 105-118.
- Clyde, T. L., Hawkins, A. J. ve Willoughby, B. J. (2019). Revising premarital relationship interventions for the next generation. Journal of Marital and Family Therapy, 46(1), 149-164.
- Coffee, J.K. (2012). An analysis of attitudes and practices of Southern baptist pastors toward Premarital education. Doktora çalışması, The Southern Baptist Theological Seminary, ABD, Louisville.
- Demiray, Ö. (2006). Evlilikte Uyumun Demografik Özelliklere Göre İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dicle Üniversitesi SBE. Psikoloji ABD. Diyarbakır.
- Duncan, S., Childs, G. ve Larson, J. (2010). Perceived helpfulness of four different types of marriage preparation interventions. Family Relations, 59 (5), 623-636.
- Duran, Ş., Hamamcı, Z. (2010). Evlilik öncesi ilişki geliştirme programının romantik ilişkiler yaşayan üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ve çatışma iletişim tarzları üzerine etkisinin incelenmesi. Aile ve Toplum, 6 (23), 87 – 99.
- Eurostat, (2024-a). Population and social conditions, demography, population stock and balance, marriage and divorce. Erişim, 14.01.2024.
- Eurostat, (2024-b). Marriage and divorce statistics.https://ec.europa.eu/eurostat/statistics explained/index.php?title =Marriage_and_divorce_statistics. Erişim: 30.04.2024
- Halford, K. (2004). The future of couple relationship education: Suggestions on how it can make a difference. Family Relations 53: 559-66.
- Hamamcı, Z., Buğa, A. ve Duran, Ş. (2011). Üniversite öğrencilerinin evlilik yaşantısı ile ilgili bilgi kaynaklarının ve evlilik öncesi eğitim ihtiyaçlarının incelenmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 26(26), 33-50.
- Haskan Avcı, Ö. (2014). Üniversite öğrencilerinin evlilik öncesi ilişkilerde problem yaşadıkları ve eğitim almak istedikleri konular. Ege Eğitim Dergisi, 15, 1, 279-299.
- Mace, D. (1987). Three ways of helping married couples. Journal of Marital and Family Therapy, 13(2), 179–185.
- McGeorge, C. R. ve Carlson, T. S. (2006). Premarital education: An assessment of program efficacy. Contemporary Family Therapy: An International Journal, 28(1), 165–190.
- Murray, C.E. (2006). Professional responses to government-endorsed premarital counseling. Marriage and Family Review, 40, 1, 53-67.
- Olson, D. H., Olson, A. K. ve Larson, P. J. (2012). Prepare-Enrich program: Overview and new discoveries about couples. Journal of Family and Community Ministries, 25, 30-44.
- Özbesler, C. ve İçağasıoğlu Çoban, A. (2009). Türkiye'de aileye yönelik sosyal politika ve hizmetler. Aile ve Toplum, 5 (18), 31-39.
- Özgüven, İ.E. (2017). Evlilik ve aile terapisi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Risch, G. S., Riley, L. A. ve Lawler, M. G. (2003). Problematic issues in the early years of marriage: Content for premarital education. Journal of Psychology and Theology, 31(3), 253–269.
- Schumm, R., Silliman, B., Bell, DB. (2000). Perceived premarital counseling outcomes among recently married army personnel. Journal of Sex and Marital Therapy, 26(2), 177–186.
- Stanley, S. M., Amato, P. R., Johnson, C. A. ve Markman, H. J. (2006). Premarital education, marital quality, and marital stability: Findings from a large, random household survey. Journal of Family Psychology, 20, 117–126.
- Stanley, Scott M. (1997). What’s important in preparation for marriage? Marriage and Family: A Christian Journal 1:54-60.
- Sürerbiçer, F. Z. (2008). Boşanmış bireylerin deneyimlerine göre evlilik eğitimi gereksinimi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Stahmann, R. F. and Salts, C. J. (1993) Educating for marriage and intimate relationships. Handbook of Family Life Education (s. 33–61). Newbury Park, CA: Sage
- Stahmann, R. F. (2000). Premarital counselling: a focus for family therapy. Journal of Family Therapy, 22(1), 104–114.
- Şen, B. (2009). Evlenmek üzere başvuruda bulunan bir grup nişanlı çiftin evlilik ve “evlilik öncesi çift eğitimi”ne ilişkin bilgi, görüş ve değerlendirmeleri. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
- TAYA (2014). 2011 yılı Türkiye aile yapısı araştırması. Ankara: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ATHGM yayını.
- TAYA (2016). Türkiye aile yapısı araştırması. Ankara: Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, ATHGM yayını.
- TAYA (2021). Türkiye aile yapısı araştırması. Ankara: ASHB ve TÜİK.
- Terzi İlhan, S. ve Işık, Ş. (2019). Evliliğin ilk yıllarında evlilik yaşamı deneyimi ve evliliğe ilişkin algılar: sorunlar, zorluklar ve ihtiyaçlar. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 7(4), 1430-1442.
- Todd, S. D. R, (2008). Premarital preparation activities and the level of complaints and perceptual accuracy in marriage. Yüksek lisans tezi, (s. 16-19), Utah State University, Family, Human, and Consumer Development bölümü, Utah.
- TÜİK, (2023). TÜİK evlenme ve boşanma istatistikleri, TÜİK bülteni.
- TÜİK, (2024). TÜİK evlenme ve boşanma istatistikleri, TÜİK bülteni.
- Williamson, H. C., Hammett, J. F., Ross, J. M., Karney, B. R. ve Bradbury, T. N. (2018). Premarital education and later relationship help-seeking. Journal of Family Psychology, 32(2), 276–281.
- Williams, L. M., Riley, L. A., Risch, G. S. Ve Van Dyke, D. T. (1999). An empirical approach to designing marriage preparation programs. American Journal of Family Therapy, 27(3), 271–283.
- Yüksektepe, İ. (2023). Evlilik Öncesi Eğitimin Evlilik Sürecine Etkilerine İlişkin Eğitici Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Doktora tezi, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Ankara
Abstract
The increase in divorce rates and the decrease in marriage rates attract attention in many countries, especially in developed countries. It is seen that a similar situation occurs in Türkiye. Premarital education stands out as a solution to this issue. Although there is a general perspective that premarital education is beneficial, training issues need to be revealed scientifically in order to maximize the benefit of these trainings for the participants. At the beginning of the article, marriage and divorce data in Türkiye and European Union countries are stated, the necessity of premarital education is discussed and the general scope of domestic and international literature on the subjects that are/should be included in these trainings is stated. Educational issues arising from scientific research conducted domestically were analyzed and their common aspects with studies conducted abroad were evaluated. Issues such as effective communication skills, sexual health, relations with the family of origin, expectations from marriage, budget management in the family, problem/conflict solving skills, roles and responsibilities in marriage and child rearing are featured in research conducted in Türkiye as well as in research findings abroad. It has been determined that the subjects of spouse selection, family law, family life cycle and decision-making process in the family are included in the studies in the country. Determining premarital education topics by taking into consideration the needs of the target group will increase the impact of the training and contribute to its dissemination.
References
- Aydın, K. (2020). Avrupa Birliği ve Türkiye’de aile ve hane yapısında demografik dönüşüm. Nüfusbilim dergisi / turkish journal of population studies, 42, 92-116.
- Bagarozzi, D. ve Bagarozzi, J. A. (1982). A theoretically-derived model of premarital intervention: the building of a family system. Clinical Social Work Journal. 10, 52-64.
- Carroll, J. S. ve Doherty, W. J. (2003). Evaluating the effectiveness of premarital prevention programs: A meta-analytic review of outcome research. Family Relations, 52(2), 105-118.
- Clyde, T. L., Hawkins, A. J. ve Willoughby, B. J. (2019). Revising premarital relationship interventions for the next generation. Journal of Marital and Family Therapy, 46(1), 149-164.
- Coffee, J.K. (2012). An analysis of attitudes and practices of Southern baptist pastors toward Premarital education. Doktora çalışması, The Southern Baptist Theological Seminary, ABD, Louisville.
- Demiray, Ö. (2006). Evlilikte Uyumun Demografik Özelliklere Göre İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dicle Üniversitesi SBE. Psikoloji ABD. Diyarbakır.
- Duncan, S., Childs, G. ve Larson, J. (2010). Perceived helpfulness of four different types of marriage preparation interventions. Family Relations, 59 (5), 623-636.
- Duran, Ş., Hamamcı, Z. (2010). Evlilik öncesi ilişki geliştirme programının romantik ilişkiler yaşayan üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ve çatışma iletişim tarzları üzerine etkisinin incelenmesi. Aile ve Toplum, 6 (23), 87 – 99.
- Eurostat, (2024-a). Population and social conditions, demography, population stock and balance, marriage and divorce. Erişim, 14.01.2024.
- Eurostat, (2024-b). Marriage and divorce statistics.https://ec.europa.eu/eurostat/statistics explained/index.php?title =Marriage_and_divorce_statistics. Erişim: 30.04.2024
- Halford, K. (2004). The future of couple relationship education: Suggestions on how it can make a difference. Family Relations 53: 559-66.
- Hamamcı, Z., Buğa, A. ve Duran, Ş. (2011). Üniversite öğrencilerinin evlilik yaşantısı ile ilgili bilgi kaynaklarının ve evlilik öncesi eğitim ihtiyaçlarının incelenmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 26(26), 33-50.
- Haskan Avcı, Ö. (2014). Üniversite öğrencilerinin evlilik öncesi ilişkilerde problem yaşadıkları ve eğitim almak istedikleri konular. Ege Eğitim Dergisi, 15, 1, 279-299.
- Mace, D. (1987). Three ways of helping married couples. Journal of Marital and Family Therapy, 13(2), 179–185.
- McGeorge, C. R. ve Carlson, T. S. (2006). Premarital education: An assessment of program efficacy. Contemporary Family Therapy: An International Journal, 28(1), 165–190.
- Murray, C.E. (2006). Professional responses to government-endorsed premarital counseling. Marriage and Family Review, 40, 1, 53-67.
- Olson, D. H., Olson, A. K. ve Larson, P. J. (2012). Prepare-Enrich program: Overview and new discoveries about couples. Journal of Family and Community Ministries, 25, 30-44.
- Özbesler, C. ve İçağasıoğlu Çoban, A. (2009). Türkiye'de aileye yönelik sosyal politika ve hizmetler. Aile ve Toplum, 5 (18), 31-39.
- Özgüven, İ.E. (2017). Evlilik ve aile terapisi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
- Risch, G. S., Riley, L. A. ve Lawler, M. G. (2003). Problematic issues in the early years of marriage: Content for premarital education. Journal of Psychology and Theology, 31(3), 253–269.
- Schumm, R., Silliman, B., Bell, DB. (2000). Perceived premarital counseling outcomes among recently married army personnel. Journal of Sex and Marital Therapy, 26(2), 177–186.
- Stanley, S. M., Amato, P. R., Johnson, C. A. ve Markman, H. J. (2006). Premarital education, marital quality, and marital stability: Findings from a large, random household survey. Journal of Family Psychology, 20, 117–126.
- Stanley, Scott M. (1997). What’s important in preparation for marriage? Marriage and Family: A Christian Journal 1:54-60.
- Sürerbiçer, F. Z. (2008). Boşanmış bireylerin deneyimlerine göre evlilik eğitimi gereksinimi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Stahmann, R. F. and Salts, C. J. (1993) Educating for marriage and intimate relationships. Handbook of Family Life Education (s. 33–61). Newbury Park, CA: Sage
- Stahmann, R. F. (2000). Premarital counselling: a focus for family therapy. Journal of Family Therapy, 22(1), 104–114.
- Şen, B. (2009). Evlenmek üzere başvuruda bulunan bir grup nişanlı çiftin evlilik ve “evlilik öncesi çift eğitimi”ne ilişkin bilgi, görüş ve değerlendirmeleri. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
- TAYA (2014). 2011 yılı Türkiye aile yapısı araştırması. Ankara: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ATHGM yayını.
- TAYA (2016). Türkiye aile yapısı araştırması. Ankara: Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, ATHGM yayını.
- TAYA (2021). Türkiye aile yapısı araştırması. Ankara: ASHB ve TÜİK.
- Terzi İlhan, S. ve Işık, Ş. (2019). Evliliğin ilk yıllarında evlilik yaşamı deneyimi ve evliliğe ilişkin algılar: sorunlar, zorluklar ve ihtiyaçlar. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 7(4), 1430-1442.
- Todd, S. D. R, (2008). Premarital preparation activities and the level of complaints and perceptual accuracy in marriage. Yüksek lisans tezi, (s. 16-19), Utah State University, Family, Human, and Consumer Development bölümü, Utah.
- TÜİK, (2023). TÜİK evlenme ve boşanma istatistikleri, TÜİK bülteni.
- TÜİK, (2024). TÜİK evlenme ve boşanma istatistikleri, TÜİK bülteni.
- Williamson, H. C., Hammett, J. F., Ross, J. M., Karney, B. R. ve Bradbury, T. N. (2018). Premarital education and later relationship help-seeking. Journal of Family Psychology, 32(2), 276–281.
- Williams, L. M., Riley, L. A., Risch, G. S. Ve Van Dyke, D. T. (1999). An empirical approach to designing marriage preparation programs. American Journal of Family Therapy, 27(3), 271–283.
- Yüksektepe, İ. (2023). Evlilik Öncesi Eğitimin Evlilik Sürecine Etkilerine İlişkin Eğitici Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Doktora tezi, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi, Ankara
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Social Work (Other) |
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 29, 2024 |
| Submission Date | May 22, 2024 |
| Acceptance Date | June 26, 2024 |
| Published in Issue | Year 2024Volume: 48 Issue: 1 |
.