Araştırma Makalesi
Yıl 2020,
Cilt: 44 Sayı: 1, 187 - 202, 19.06.2020
Öz
Kaynakça
- Akgün, A. ve Kemaloğlu, A.T. (1991). Stres yönetimi. Milli Eğitim Vakfı Dergisi. 6-21. Alallo, H.A.R. (2018). İşletmelerde iş-aile ve aile-iş çatışmasının iş tatminine etkisi: bankacılık sektöründe bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Albrecht, K. (1988). Gerilim ve yönetici. (Çev.: K. Tosun ve diğerleri,). İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları. (Eserin orijinali 1986’da yayımlandı). Aslan, Z. ve Cengiz, E. (2015). Akademisyenlerin iş stresi ile iş motivasyonu ilişkisi. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi. 6 (12), 25-43. Avcı, S. (2018). İş stresi ve mesleki doyum arasındaki ilişki: sosyal çalışma görevlileri üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Aycan, Z. ve Eskin, M. (2005). Relative contributions of childcare, spousal support, and organizational support in reducing work-family conflict for men and women: the case of Turkey. Sex Roles. 53 (7-8), 453-471. Aydın, Ş. (2004). Örgütsel stres yönetimi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 6 (3), 49-74. Baltaş, Z. ve Baltaş, A. (2008). Stres ve Başa Çıkma Yolları. İstanbul: Remzi Kitabevi. Björkvist, K., Österman, K. ve Hjet-Back, M. (1994). Aggression among university employees. Aggressive Behaviour. 20, 173-184. Bragger J. D., Rodriguez-Srednicki, O., Kutcher, E. J., Indovino L. ve Rosner, E. (2005). Work-family conflict, work-family culture, and organizational citizenship behavior among teachers. Journal of Business and Psychology. 20 (2), 303-324. Cam, E. (2004). Çalışma yaşamında stres ve kamu kesiminde kadın çalışanlar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 1 (1), 1-10. Can, H. (1997). Organizasyon ve yönetim. (4.Baskı). Ankara: Siyasal Kitabevi. Caplan, R.D. ve Jones, K.W. (1975). Effects of work load, role ambiguity, and type a personality on anxiety, depression, and heart rate. Journal of Applied Psychology. 60 (6), 713-719. Cardenas, R.A. ve Major, D.A. (2005). Combining employment and breast feeding: utilizing a work-family conflict framework to understand obstacles and solutions. Journal of Business and Psychology. 20 (1), 31-51. Cherniss, C. (1980). Staff burnout: job stress in the human services. (1.Baskı). California: SAGE. Cohen, S. ve Williamson, G. (1988). Perceived stress in a probability sample of the United States. In S. Spacapan ve S. Oskamp, (Ed.), The Social Psychology of Health: Claremont Symposium on Applied Social Psychology (31-67). California Newbury Park: Sage. Collins, S. (2007). Statutory social workers: stress, job satisfaction, coping, social support and ındividual diffrences. British Journal of Social Work. 1-21. Cooper, C.L. ve Davidson, M. (1987). Sources of stress at work and their relation to stressors in non-working environments. In R. Kalimo, M.A. El Batawi ve C.L. Cooper, (Ed.), Psycho social Factors at Work and Their Relation to Health (99-111). Geneva: World Health Organization. Davis, K. (1982). İşletmede insan davranışı. (Çev. K. Tosun ve diğerleri). İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları. (Eserin orijinali 1977’de yayımlandı). De Smet, P., Sans, S., Dramaix, M., Boulenguez, C., De Backer, G., Ferrario, M., Kornitzer, M. (2005). Gender and regional differences in perceived job stress across Europe. The European Journal of Public Health. 15 (5), 536-545. Duxbury, L., Higgins, C. ve Lee, C. (1994). Work-family conflict: a comparison by gender, family type, and perceived control. Journal of Family Issues. 15 (3), 449-466. Efeoğlu, İ.E. (2006). İş-aile yaşam çatışmasının iş stresi, iş doyumu ve örgütsel bağlılık üzerindeki etkileri: ilaç sektöründe bir araştırma. Yayınlanmamış doktora tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Efeoğlu, İ.E. ve Özgen, H. (2007). İş-aile yaşam çatışmasının iş stresi, iş doyumu ve örgütsel bağlılık üzerindeki etkileri: ilaç sektöründe bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 16 (2), 237-254. Efeoğlu, İ.E. ve Şanal, M. (2015). The effects of work-family conflict on job stress, job satisfaction, and organizational commitment: a study in Turkish pharmaceutical industry. In B. Christiansen (Ed.), Handbook of Research on Global Business Opportunities (213-228). Hershey: IGI Global. Ekinci, H. ve Ekici, S. (2003). Yöneticiler üzerindeki etkileri açısından stres kaynakları ve bir uygulama. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 22 (2), 93-111. Erdoğan, T., Ünsar, A.S. ve Süt, N. (2009). Stresin çalışanlar üzerindeki etkileri: bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 14 (2), 447-461. Eren, E. (2006). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. İstanbul: Beta. Ergün, E. ve Yüksel, A. (2019). İş yaşam çatışmasının çalışanın davranışsal sonuçlarına etkisi ve iş stresinin aracılık rolü. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi. 11 (1), 67-90. Eroğlu, F. (1998). Davranış bilimleri. İstanbul: Beta Basım Yayın. Erol, Z. (2015). Sosyal çalışmacıların işe yabancılaşması ile iş stresi arasındaki ilişki: İstanbul il örneği. Yayınlanmamış doktora tezi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erşan, E.E., Yıldırım, G., Doğan, O. ve Doğan, S. (2013). Sağlık çalışanlarının iş doyumu ile algılanan iş stresi ve aralarındaki ilişkinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 14, 115-121. Ertekin, Y. (1993). Stres ve yönetim. Ankara: Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları. Fırat, Z.M. (2018). Mesleki doyum, iş-aile çatışması ve aile-iş çatışmasının algılanan iş stresi üzerindeki etkisi. Yönetim Bilimleri Dergisi. 16 (32), 157-176. Frone, M. R., Russell, M. ve Cooper, M. L. (1992). Prevalence of work-family conflict: are work and family boundraies asymmetrically permeable? Journal of Organizational Behavior. 13 (7), 723-729. Gibson, F.,McGrath, A. ve Reid, N. (1989). Occupational stress in social work. Britsh Journal of Social Work. 19 (1), 1-18. Gilboa, S., Shirom, A. ve Fried, Y. (2005). A meta-analysis of stress and performance at work: moderating effects of gender, age, and tenure. Academy of Management Annual Meeting Proceedings. 1,A1-A6. Gök, S. (2009). Çalışma yaşamının önemli bir sorunu: örgütsel stres. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 27 (2), 429-448. Gökdeniz, İ. (2005). Üretim sektöründeki işletmelerin örgüt içi stres kaynakları ve mobilyacılık sektöründe bir uygulama. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.13, 173-189. Greenhaus, J.H. ve Beutell, N.J. (1985). Sources of conflict between work and family roles. Academy of Management Review. 10 (1), 76-88. Greenhaus, J.H., Collins, K.M. ve Shaw, J.D. (2003). The relation between work-family balance and quality of life. Journal of Vocational Behavior. 63, 510-531. Günbayı, İ. ve Tokel, A. (2012). İlköğretim okulu öğretmenlerinin iş doyumu ve iş stresi düzeylerinin karşılaştırmalı analizi. ODÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 3 (5), 77-95. Heugten, K.V. (2011). Social work under pressure: how to overcome stress, fatigue and burnout in the workplace (1. Baskı). London: Jessica Kingsley Publishers. Işıkhan, V. (1999). Sosyal hizmet ve sağlık alanında görev yapan yöneticileri etkileyen iş stres faktörleri. Amme İdaresi Dergisi. 32 (2), 43-57. Işıkhan, V. (2018). Sosyal hizmet uzmanlarının stresle başa çıkma yöntemleri. Toplum ve Sosyal Hizmet. 29 (2), 10-33. Iwasaki, Y., Mackay, K.J., ve Ristock, J. (2004). Gender-based analyses of stress among professional managers: an exploratory study. International Journal of Stress Management. 11 (1), 56-79. Jayaratne, S. ve Chess, W.A. (1984). Job satisfaction, burnout and turnover: a national study. Social Work. 29 (5), 448-453. Kalaycı, Ş. (2008). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (3.Baskı). Ankara: Asil Yayınları. Karahan, A., Gürpınar, K. ve Özyürek, P. (2007). Hizmet sektöründeki işletmelerin örgüt içi stres kaynakları: Afyon il merkezindeki hastanelerde çalışan cerrahi hemşirelerinin stres kaynaklarının belirlenmesi. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi. 3 (1), 27-44. Kaya, M.D. ve Keskin, G. (2008). Yöneticilerin yönetsel stres kaynakları ve strese yatkınlık düzeyleri: Erzurum’da bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 11 (1), 371-388. Kılıç, K.C., Efeoğlu, İ.E., Mimaroğlu, H. ve Özgen, H.(2008). Adana ilindeki özel sağlık merkezlerinde çalışan personelin iş-aile yaşam çatışmasının örgütsel bağlılık, iş doyumu ve iş stresine etkisi üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 17 (2), 241-254. Krone, C., Tabacchi, M. ve Farber, B. (1989). Manager burnout. The Cornell HRA Quarterly. 30 (3), 58-63. Lilly, J.D., Duffy, J.A. ve Virick, M. (2006). A gender-sensitive study of McClelland's needs, stress, and turnover intent with work-family conflict. Women in Management Review. 21(8),662-680 Lusung, D. (2018). Sprituality and work related stress in social workers. Electronic Theses, Projects, and Dissertations. 673. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. Erişim adresi: http://scholarworks.lib.csusb.edu/etd/673 Luthans, F. (1992). Organizational behavior. New York: MCGraw Hill. Maslach, C., Schaufeli, W. ve Leiter, M. (2001). Job burnout. Annual Review of Psychology. 52, 397-422. Matt, G.E. ve Dean, A. (1993). Social support from friends and psychological distress among elderly persons: moderator effects of age. Journal of Health and Social Behavior. 34 (3), 187-200. Netemeyer, R.G., Boles, J.S. ve McMurrian, R. (1996). Development and validation of work-family conflict and family-work conflict scales. Journal of Applied Psychology. 80 (4), 400-410. Netemeyer, R.G., Brashear-Alejandro, T. ve Boles, J.S. (2004). A cross-national model of job-related outcomes of work role and family role variables: a retail sales context. Journal of the Academy of Marketing Science. 32 (1), 49-60. Netemeyer, R.G., Maxham, J.G. ve Pullig, C. (2005). Conflicts in the work–family ınterface: links to job stress, customer service employee performance, and customer purchase ıntent. Journal of Marketing. 69, 130-143. Nicholson, P. (1995). Gender, power and organization. London: Routledge. Okutan, M. ve Tengilimoğlu, D. (2002). İş ortamında stres ve stresle başa çıkma yöntemleri: bir alan uygulaması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 4 (3), 15-42. Özdevecioğlu, M. ve Çakmak-Doruk, N. (2009). Organizasyonlarda iş-aile ve aile-iş çatışmalarının çalışanların iş ve yaşam tatminleri üzerindeki etkisi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 0 (33), 69-99. Parasuraman, S. ve Simmers, C.A. (2001). Type of employment, work-family conflict and well-being: a comparative study. Journal of Organizational Behavior. 22 (5), 551-568. Parveen, N. (2009). Investigating occupational stress among married and unmarried working women in hyderabad city. Bahria Journal of Professional Psychology. 5, 21-37. Piko, B. ve Mihalka, M. (2018). Study of work–family conflict (wfc), burnout and psychosocial health among hungarian educators. Central European Journal of Occupational and Environmental Medicine. 24 (1-2), 83-95. Pines, A. ve Kafry, D. (1978). Occupational tedium in the social services. Social Work. 23 (6), 499-507. Rauschenbach, C., Krumm, S., Thielgen, M. ve Hertel, G. (2013). Age and work related stress: a review and meta-analysis. Journal of Managerial Psychology. 28 (7-8), 781-804. Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (2005). Örgütsel psikoloji. Bursa: Furkan Ofset. Soysal, A. (2009). Farklı sektörlerde çalışan işgörenlerde örgütsel stres kaynakları: Kahramanmaraş ve Gaziantep’te bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 14 (2), 333-359. Tamtekin-Aydın, O. (2018). Impact of demographic variables on job stress factors: a study on Turkish employess. İşletme Araştırmaları Dergisi. 10 (2), 803-826. Tekingündüz, S., Kurtuldu, A. ve Öksüz, S. (2015). İş-aile yaşam çatışması, iş tatmini ve iş stresi arasındaki ilişkiler. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi. 3 (4), 27-42. Tepeli, Y., Heybeli, B. ve Kayıhan, B. (2014). Muhasebe meslek mensuplarında strese neden olan faktörlerin belirlenmesi üzerine bir araştırma: Muğla ili örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 7 (35), 748-762. Thomas, N.G. ve Feldman, D. (2013). Does longer job tenure help or hinder job performance?. Journal of Vocational Behavior. 83 (3), 305-314. Tutar, H. (2000). Kriz ve stres ortamında yönetim. İstanbul: Hayat Yayıncılık. Türker, Y. ve Çelik, K. (2019). Öğretmenlerde iş ve aile çatışmasının yaşam doyumu üzerindeki etkisinde iş doyumunun aracı rolü. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 34 (1), 242-258. Tyler, P.A. ve Ellison, R.N. (1994). Sources of stress and psychological wellbeing in high dependency nursing. Journal of Advance Nursing.19 (3), 469-476. Uğur, A. ve Erol, Z. (2015). Sosyal çalışmacıların çalışma hayatında karşılaştıkları stres faktörlerine yönelik kavramsal bir değerlendirme ve stres yönetimi müdahale programları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 8 (39), 987-996. Um, M.Y. ve Harrison, D.F. (1998). Role stressors, burnout, mediators, and job satisfaction: a stress-strain-outcome model and emprical test. Social Work Research. 22 (2),100-115. Voydanoff, P. (2005). Consequences of boundary-spanning demands and resources for work-to-family conflict and perceived stres. Journal of Occupational Health Psychology. 10 (4): 491-503. Wooten, N.R., Kim, H.J. ve Fakunmoju, S.B. (2011). Occupational stress in social work practice. In J. Langan ve C. Cooper (Ed.), Handbook of Stress in the Occupations (71-90). Cheltenham: Edward Elgar Publishing. Yılmaz, A. ve Ekici, S. (2006). Örgütsel yaşamda kamu çalışanlarının örgütsel stres kaynakları üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 11 (1), 31-58. Yolcuoğlu, İ.G. (2018). Stres yönetiminde ustalık (2. Baskı). İstanbul: Nar Yayınevi.
SOSYOMOGRAFİK DEĞİŞKENLER VE İŞ-AİLE YAŞAM ÇATIŞMASININ ALGILANAN İŞ STRESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: SOSYAL HİZMET KURULUŞLARI ÖRNEĞİ
Öz
Bu çalışmanın amacı sosyal hizmet kuruluşlarında çalışan personelin bazı sosyodemografik özellikleri (cinsiyet, yaş, medeni durum ve unvan) ile iş-aile yaşam çatışmasının algıladıkları iş stresini yordayıp yordamadığını ortaya koymaktır. İlişkisel tarama modelinin kullanıldığı bu çalışmanın örneklemini Sivas Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü bünyesinde bulunan kuruluşlarda çalışan 183 personel oluşturmaktadır. Çalışmada Cohen ve Williamson (1988) tarafından geliştirilen “Algılanan İş Stresi Ölçeği” ile Netemeyer, Boles ve McMurrian (1996) tarafından geliştirilen “İş-Aile Çatışması Ölçeği” kullanılmıştır. “İş-Aile Çatışması Ölçeği” aile-iş çatışması ile iş-aile çatışması alt boyutlarından oluşmaktadır. Bağımsız değişkenlerin bağımlı değişkenleri ne derece yordadığını analiz etmek için Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi uygulanmıştır. Analiz sonucunda, iş-aile çatışmasının her iki alt boyutunun algılanan iş stresi ile pozitif yönde ilişkisi gözlemlenmiştir. Ancak sosyodemografik değişkenler ile iş stresi arasında bir ilişki yoktur. Benzer şekilde sosyodemografik değişkenler ile aile iş çatışması alt boyutunun algılanan iş stresi puanının anlamlı bir yordayıcısı olmadığı anlaşılmıştır ama iş-aile çatışması alt boyutu algılanan iş stresinin güçlü bir yordayıcısıdır.
Anahtar Kelimeler
Sosyal Hizmet algılanan iş stresi sosyodemografik özellikler iş aile çatışması aile iş çatışması
Kaynakça
- Akgün, A. ve Kemaloğlu, A.T. (1991). Stres yönetimi. Milli Eğitim Vakfı Dergisi. 6-21. Alallo, H.A.R. (2018). İşletmelerde iş-aile ve aile-iş çatışmasının iş tatminine etkisi: bankacılık sektöründe bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Albrecht, K. (1988). Gerilim ve yönetici. (Çev.: K. Tosun ve diğerleri,). İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları. (Eserin orijinali 1986’da yayımlandı). Aslan, Z. ve Cengiz, E. (2015). Akademisyenlerin iş stresi ile iş motivasyonu ilişkisi. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi. 6 (12), 25-43. Avcı, S. (2018). İş stresi ve mesleki doyum arasındaki ilişki: sosyal çalışma görevlileri üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Aycan, Z. ve Eskin, M. (2005). Relative contributions of childcare, spousal support, and organizational support in reducing work-family conflict for men and women: the case of Turkey. Sex Roles. 53 (7-8), 453-471. Aydın, Ş. (2004). Örgütsel stres yönetimi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 6 (3), 49-74. Baltaş, Z. ve Baltaş, A. (2008). Stres ve Başa Çıkma Yolları. İstanbul: Remzi Kitabevi. Björkvist, K., Österman, K. ve Hjet-Back, M. (1994). Aggression among university employees. Aggressive Behaviour. 20, 173-184. Bragger J. D., Rodriguez-Srednicki, O., Kutcher, E. J., Indovino L. ve Rosner, E. (2005). Work-family conflict, work-family culture, and organizational citizenship behavior among teachers. Journal of Business and Psychology. 20 (2), 303-324. Cam, E. (2004). Çalışma yaşamında stres ve kamu kesiminde kadın çalışanlar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 1 (1), 1-10. Can, H. (1997). Organizasyon ve yönetim. (4.Baskı). Ankara: Siyasal Kitabevi. Caplan, R.D. ve Jones, K.W. (1975). Effects of work load, role ambiguity, and type a personality on anxiety, depression, and heart rate. Journal of Applied Psychology. 60 (6), 713-719. Cardenas, R.A. ve Major, D.A. (2005). Combining employment and breast feeding: utilizing a work-family conflict framework to understand obstacles and solutions. Journal of Business and Psychology. 20 (1), 31-51. Cherniss, C. (1980). Staff burnout: job stress in the human services. (1.Baskı). California: SAGE. Cohen, S. ve Williamson, G. (1988). Perceived stress in a probability sample of the United States. In S. Spacapan ve S. Oskamp, (Ed.), The Social Psychology of Health: Claremont Symposium on Applied Social Psychology (31-67). California Newbury Park: Sage. Collins, S. (2007). Statutory social workers: stress, job satisfaction, coping, social support and ındividual diffrences. British Journal of Social Work. 1-21. Cooper, C.L. ve Davidson, M. (1987). Sources of stress at work and their relation to stressors in non-working environments. In R. Kalimo, M.A. El Batawi ve C.L. Cooper, (Ed.), Psycho social Factors at Work and Their Relation to Health (99-111). Geneva: World Health Organization. Davis, K. (1982). İşletmede insan davranışı. (Çev. K. Tosun ve diğerleri). İstanbul: İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları. (Eserin orijinali 1977’de yayımlandı). De Smet, P., Sans, S., Dramaix, M., Boulenguez, C., De Backer, G., Ferrario, M., Kornitzer, M. (2005). Gender and regional differences in perceived job stress across Europe. The European Journal of Public Health. 15 (5), 536-545. Duxbury, L., Higgins, C. ve Lee, C. (1994). Work-family conflict: a comparison by gender, family type, and perceived control. Journal of Family Issues. 15 (3), 449-466. Efeoğlu, İ.E. (2006). İş-aile yaşam çatışmasının iş stresi, iş doyumu ve örgütsel bağlılık üzerindeki etkileri: ilaç sektöründe bir araştırma. Yayınlanmamış doktora tezi, Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Efeoğlu, İ.E. ve Özgen, H. (2007). İş-aile yaşam çatışmasının iş stresi, iş doyumu ve örgütsel bağlılık üzerindeki etkileri: ilaç sektöründe bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 16 (2), 237-254. Efeoğlu, İ.E. ve Şanal, M. (2015). The effects of work-family conflict on job stress, job satisfaction, and organizational commitment: a study in Turkish pharmaceutical industry. In B. Christiansen (Ed.), Handbook of Research on Global Business Opportunities (213-228). Hershey: IGI Global. Ekinci, H. ve Ekici, S. (2003). Yöneticiler üzerindeki etkileri açısından stres kaynakları ve bir uygulama. Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 22 (2), 93-111. Erdoğan, T., Ünsar, A.S. ve Süt, N. (2009). Stresin çalışanlar üzerindeki etkileri: bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 14 (2), 447-461. Eren, E. (2006). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. İstanbul: Beta. Ergün, E. ve Yüksel, A. (2019). İş yaşam çatışmasının çalışanın davranışsal sonuçlarına etkisi ve iş stresinin aracılık rolü. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi. 11 (1), 67-90. Eroğlu, F. (1998). Davranış bilimleri. İstanbul: Beta Basım Yayın. Erol, Z. (2015). Sosyal çalışmacıların işe yabancılaşması ile iş stresi arasındaki ilişki: İstanbul il örneği. Yayınlanmamış doktora tezi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erşan, E.E., Yıldırım, G., Doğan, O. ve Doğan, S. (2013). Sağlık çalışanlarının iş doyumu ile algılanan iş stresi ve aralarındaki ilişkinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 14, 115-121. Ertekin, Y. (1993). Stres ve yönetim. Ankara: Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları. Fırat, Z.M. (2018). Mesleki doyum, iş-aile çatışması ve aile-iş çatışmasının algılanan iş stresi üzerindeki etkisi. Yönetim Bilimleri Dergisi. 16 (32), 157-176. Frone, M. R., Russell, M. ve Cooper, M. L. (1992). Prevalence of work-family conflict: are work and family boundraies asymmetrically permeable? Journal of Organizational Behavior. 13 (7), 723-729. Gibson, F.,McGrath, A. ve Reid, N. (1989). Occupational stress in social work. Britsh Journal of Social Work. 19 (1), 1-18. Gilboa, S., Shirom, A. ve Fried, Y. (2005). A meta-analysis of stress and performance at work: moderating effects of gender, age, and tenure. Academy of Management Annual Meeting Proceedings. 1,A1-A6. Gök, S. (2009). Çalışma yaşamının önemli bir sorunu: örgütsel stres. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 27 (2), 429-448. Gökdeniz, İ. (2005). Üretim sektöründeki işletmelerin örgüt içi stres kaynakları ve mobilyacılık sektöründe bir uygulama. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.13, 173-189. Greenhaus, J.H. ve Beutell, N.J. (1985). Sources of conflict between work and family roles. Academy of Management Review. 10 (1), 76-88. Greenhaus, J.H., Collins, K.M. ve Shaw, J.D. (2003). The relation between work-family balance and quality of life. Journal of Vocational Behavior. 63, 510-531. Günbayı, İ. ve Tokel, A. (2012). İlköğretim okulu öğretmenlerinin iş doyumu ve iş stresi düzeylerinin karşılaştırmalı analizi. ODÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 3 (5), 77-95. Heugten, K.V. (2011). Social work under pressure: how to overcome stress, fatigue and burnout in the workplace (1. Baskı). London: Jessica Kingsley Publishers. Işıkhan, V. (1999). Sosyal hizmet ve sağlık alanında görev yapan yöneticileri etkileyen iş stres faktörleri. Amme İdaresi Dergisi. 32 (2), 43-57. Işıkhan, V. (2018). Sosyal hizmet uzmanlarının stresle başa çıkma yöntemleri. Toplum ve Sosyal Hizmet. 29 (2), 10-33. Iwasaki, Y., Mackay, K.J., ve Ristock, J. (2004). Gender-based analyses of stress among professional managers: an exploratory study. International Journal of Stress Management. 11 (1), 56-79. Jayaratne, S. ve Chess, W.A. (1984). Job satisfaction, burnout and turnover: a national study. Social Work. 29 (5), 448-453. Kalaycı, Ş. (2008). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (3.Baskı). Ankara: Asil Yayınları. Karahan, A., Gürpınar, K. ve Özyürek, P. (2007). Hizmet sektöründeki işletmelerin örgüt içi stres kaynakları: Afyon il merkezindeki hastanelerde çalışan cerrahi hemşirelerinin stres kaynaklarının belirlenmesi. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi. 3 (1), 27-44. Kaya, M.D. ve Keskin, G. (2008). Yöneticilerin yönetsel stres kaynakları ve strese yatkınlık düzeyleri: Erzurum’da bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 11 (1), 371-388. Kılıç, K.C., Efeoğlu, İ.E., Mimaroğlu, H. ve Özgen, H.(2008). Adana ilindeki özel sağlık merkezlerinde çalışan personelin iş-aile yaşam çatışmasının örgütsel bağlılık, iş doyumu ve iş stresine etkisi üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 17 (2), 241-254. Krone, C., Tabacchi, M. ve Farber, B. (1989). Manager burnout. The Cornell HRA Quarterly. 30 (3), 58-63. Lilly, J.D., Duffy, J.A. ve Virick, M. (2006). A gender-sensitive study of McClelland's needs, stress, and turnover intent with work-family conflict. Women in Management Review. 21(8),662-680 Lusung, D. (2018). Sprituality and work related stress in social workers. Electronic Theses, Projects, and Dissertations. 673. Erişim tarihi: 1 Eylül 2019. Erişim adresi: http://scholarworks.lib.csusb.edu/etd/673 Luthans, F. (1992). Organizational behavior. New York: MCGraw Hill. Maslach, C., Schaufeli, W. ve Leiter, M. (2001). Job burnout. Annual Review of Psychology. 52, 397-422. Matt, G.E. ve Dean, A. (1993). Social support from friends and psychological distress among elderly persons: moderator effects of age. Journal of Health and Social Behavior. 34 (3), 187-200. Netemeyer, R.G., Boles, J.S. ve McMurrian, R. (1996). Development and validation of work-family conflict and family-work conflict scales. Journal of Applied Psychology. 80 (4), 400-410. Netemeyer, R.G., Brashear-Alejandro, T. ve Boles, J.S. (2004). A cross-national model of job-related outcomes of work role and family role variables: a retail sales context. Journal of the Academy of Marketing Science. 32 (1), 49-60. Netemeyer, R.G., Maxham, J.G. ve Pullig, C. (2005). Conflicts in the work–family ınterface: links to job stress, customer service employee performance, and customer purchase ıntent. Journal of Marketing. 69, 130-143. Nicholson, P. (1995). Gender, power and organization. London: Routledge. Okutan, M. ve Tengilimoğlu, D. (2002). İş ortamında stres ve stresle başa çıkma yöntemleri: bir alan uygulaması. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 4 (3), 15-42. Özdevecioğlu, M. ve Çakmak-Doruk, N. (2009). Organizasyonlarda iş-aile ve aile-iş çatışmalarının çalışanların iş ve yaşam tatminleri üzerindeki etkisi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 0 (33), 69-99. Parasuraman, S. ve Simmers, C.A. (2001). Type of employment, work-family conflict and well-being: a comparative study. Journal of Organizational Behavior. 22 (5), 551-568. Parveen, N. (2009). Investigating occupational stress among married and unmarried working women in hyderabad city. Bahria Journal of Professional Psychology. 5, 21-37. Piko, B. ve Mihalka, M. (2018). Study of work–family conflict (wfc), burnout and psychosocial health among hungarian educators. Central European Journal of Occupational and Environmental Medicine. 24 (1-2), 83-95. Pines, A. ve Kafry, D. (1978). Occupational tedium in the social services. Social Work. 23 (6), 499-507. Rauschenbach, C., Krumm, S., Thielgen, M. ve Hertel, G. (2013). Age and work related stress: a review and meta-analysis. Journal of Managerial Psychology. 28 (7-8), 781-804. Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (2005). Örgütsel psikoloji. Bursa: Furkan Ofset. Soysal, A. (2009). Farklı sektörlerde çalışan işgörenlerde örgütsel stres kaynakları: Kahramanmaraş ve Gaziantep’te bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 14 (2), 333-359. Tamtekin-Aydın, O. (2018). Impact of demographic variables on job stress factors: a study on Turkish employess. İşletme Araştırmaları Dergisi. 10 (2), 803-826. Tekingündüz, S., Kurtuldu, A. ve Öksüz, S. (2015). İş-aile yaşam çatışması, iş tatmini ve iş stresi arasındaki ilişkiler. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi. 3 (4), 27-42. Tepeli, Y., Heybeli, B. ve Kayıhan, B. (2014). Muhasebe meslek mensuplarında strese neden olan faktörlerin belirlenmesi üzerine bir araştırma: Muğla ili örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 7 (35), 748-762. Thomas, N.G. ve Feldman, D. (2013). Does longer job tenure help or hinder job performance?. Journal of Vocational Behavior. 83 (3), 305-314. Tutar, H. (2000). Kriz ve stres ortamında yönetim. İstanbul: Hayat Yayıncılık. Türker, Y. ve Çelik, K. (2019). Öğretmenlerde iş ve aile çatışmasının yaşam doyumu üzerindeki etkisinde iş doyumunun aracı rolü. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 34 (1), 242-258. Tyler, P.A. ve Ellison, R.N. (1994). Sources of stress and psychological wellbeing in high dependency nursing. Journal of Advance Nursing.19 (3), 469-476. Uğur, A. ve Erol, Z. (2015). Sosyal çalışmacıların çalışma hayatında karşılaştıkları stres faktörlerine yönelik kavramsal bir değerlendirme ve stres yönetimi müdahale programları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 8 (39), 987-996. Um, M.Y. ve Harrison, D.F. (1998). Role stressors, burnout, mediators, and job satisfaction: a stress-strain-outcome model and emprical test. Social Work Research. 22 (2),100-115. Voydanoff, P. (2005). Consequences of boundary-spanning demands and resources for work-to-family conflict and perceived stres. Journal of Occupational Health Psychology. 10 (4): 491-503. Wooten, N.R., Kim, H.J. ve Fakunmoju, S.B. (2011). Occupational stress in social work practice. In J. Langan ve C. Cooper (Ed.), Handbook of Stress in the Occupations (71-90). Cheltenham: Edward Elgar Publishing. Yılmaz, A. ve Ekici, S. (2006). Örgütsel yaşamda kamu çalışanlarının örgütsel stres kaynakları üzerine bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 11 (1), 31-58. Yolcuoğlu, İ.G. (2018). Stres yönetiminde ustalık (2. Baskı). İstanbul: Nar Yayınevi.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Articles |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 19 Haziran 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020Cilt: 44 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.