Uzun zamandan beridir dış politika aracı olarak devletlerin başvurduğu güç kullanma yetkisi/keyfiyeti, Birinci Dünya Savaşı ile birlikte uluslararası sistemi tehdit eder bir seviyeye ulaşmıştır. Söz konusu durum, kuvvete başvurma olgusunun zayıflatılması için devletlerarası teşkilatlanmalar aracılığıyla genel bir iradenin varlığını gündeme getirmiştir. Bu bağlamda, 1919 yılında kurulan Milletler Cemiyeti (Cemiyet-i Akvam), konuyu gündemine alarak, saldırgan bir devlete karşı ortak yaptırımlar belirlenmiştir. Bir süre sonra Fransa ve ABD dışişleri bakanlarının girişimleri sonucunda imzalanan Briand-Kellogg Paktı (1928) ile de, savunma haricinde her türlü savaş hali yasaklanmış, hor görülmüştür. Briand-Kellogg Paktı’na 1928 yılı bitmeden Sovyet Rusya dâhil 46 devlet iştirak etmiştir. Aynı yıl içerisinde, “Pakta katılmanın Türkiye’nin ulusal çıkarlarına uygun düştüğü” yönündeki irade sonucunda Türkiye de imzacılar arasında yer almıştır. Ancak ilerleyen dönemde, Milletler Cemiyeti’nin etkisizliği, Japonya, Almaya ve İtalya’nın yayılmacı tutumları gerçekleştirilmek istenen barış çabalarını kâğıt üzerinde bırakmaya başlamıştır. Söz konusu gelişimeler, arşiv kaynakları, resmi yayınlar, telif-tetkik eserler, ulusal ve yabancı basın incelenerek anlaşılmaya/anlatılmaya çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Articles |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020Cilt: 44 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.