Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2022, Cilt: 46 Sayı: 2, 193 - 204, 30.12.2022

Öz

Kaynakça

  • Açıkel, E. G. ve Daşbaş, S. (2019). Suça Sürüklenmiş Erkek Çocuklarla Aile Aidiyeti ve Yaşam Doyumu İlişkisi, Toplum ve Sosyal Hizmet, 30(3), 965-987.
  • Afşin, R. ve Öğretir, A.D.Ö. (2018). Suça Sürüklenen Çocuklar İle Suça Sürüklenmeyen Çocukların Algıladıkları Anne ve Baba Tutumları İle Ebeveyn Bağlanma Stillerinin Karşılaştırılarak İncelenmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(66), 384-400.
  • Ağcaoğlu, İ. (2020). Mağduru Çocuk Olan Cinsel Suçlarda Suça Sürüklenen Çocuk Sorunu (Basılmamış Yüksek Lisans), İstanbul Kültür Üniversitesi.
  • Akyayla, B. (2014). Suça Sürüklenen Çocukların Yargılanması ve Uygulanacak Tedbirler (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Kırıkkale Üniversitesi.
  • Amerikan Sosyoloji Derneği Sözlüğü (ASA). Suç, (http://www.asanet.org/sites/default/files/savvy/introtosociology/Documents/Glossary.html Erişim: 07.12.2017.
  • Arabacı, L. B. ve Taş, G. (2017). Çocuklarda Suça Sürükleyen Faktörler, Ruhsal Problemler ve Hemşirelik Bakımı, Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 8(2), 110–117.
  • Aslan, Y. (2021). Suça sürüklenen çocuklarla ilgili yapılan yayınların incelenmesi, Anatolian Journal of Health Research, 2(3), 79-86.
  • Ayaz, M., Ayaz, A. B. ve Soylu, N. (2012). Çocuk ve Ergen Adli Olgularda Ruhsal Değerlendirme, Klinik Psikiyatri, 15, 33-40.
  • Bilginer, Ç., Karadeniz, S., Hızarcı, S., Yilmaz, B.C. ve Kandil, S. (2021). Suça Sürüklenen Çocukların Adli Psikiyatrik Değerlendirme ve Rapor Sonuçları: İki Yıllık Retrospektif Dosya Taraması, Klinik Psikiyatri Dergisi, 24, 217-227.
  • Birleşmiş Milletler Çocuk Adalet Sisteminin Uygulanması Hakkında Asgari Standart Kurallar (Pekin Kuralları). Çocuk, (https://cocukhaklari.barobirlik.org.tr/dokuman/mevzuat_uakararlar/cocukadaletsistemininuygulanmasi.pdf), Erişim 22.09.2022.
  • Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi. Çocuk, (https://www.unicef.org/turkiye/%C3%A7ocuk-haklar% C4% B1na-dair-s%C3%B6zle%C5%9Fme, Erişim 22.09.2022.
  • Bulgurcuoğlu, S.E. ve Duyan, G. Ç. (2019). Hükümlü Çocuklar: İstanbul ve Ankara Çocuk Eğitimevi Örneği, Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (30), 167-190.
  • Çakır, M. (2013). Suça Sürüklenen Çocukların Korunmasına Yönelik Politikalar ve Kocaeli İli Verilerinin Değerlendirilmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Yalova Üniversitesi.
  • Çelik, E. (2019). Suça Sürüklenen, Çocukların Yeniden Toplumsallaşmasında Dinin Rolü (İzmir Çocuk ve Gençlik Kapalı Ceza İnfaz Kurumu ve Kadın Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Örneği) (Basılmamış Doktora Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi.
  • Çelikten, B. B. ve Demirli, C. (2018). Suça Sürüklenmiş Çocukların Olumlu Sosyal ve Saldırgan Davranışlarının Bazı Bireysel ve Ailesel Faktörler Bağlamında İncelenmesi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 73-83.
  • Çoban S. (2012). Sosyal Çevrenin Etkilerinin Çocukların Suç Ve Problemli Davranışları İle İlişkileri (Basılmamış Doktora Tezi), Hacettepe Üniversitesi.
  • Çocuk Koruma Kanunu (ÇKK). Çocuk, (https://www. mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5395.pdf), Erişim 22.09. 2022.
  • Çocuk Koruma Kanunu (ÇKK). Suça Sürüklenen Çocuk, (https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5395.pdf) Erişim 22.09.2022.
  • Çocukların Cinsel Sömürüye ve Cinsel İstismara Karşı Korunmasına İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi (Lanzarote Sözleşmesi), Çocuk, (https://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2011/09/ 20110910-4-1.pdf, Erişim 22.09.2022.
  • Doğan, D. M. (1996). Büyük Türkçe Sözlük, Sayı: 6, İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Demir, C. ve Demir, N. (2006). Bireylerin Boş Zaman Faaliyetlerine Katılmalarını Etkileyen Faktörler İle Cinsiyet Arasındaki İlişki: Lisans Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama, Ege Akademik Bakış Dergisi, 6(1), 36-48.
  • Durkheim, E. (1994). Sosyolojik Metodun Kuralları, Türkçesi: Enver Aytekin, İstanbul: Sosyal Yayınlar.
  • Dündar, Ö. Z. (2012). Değişen ve Değiş(e)meyen Yönleriyle Aile: Yapısı, Türleri, İşlevleri, Değişen Toplumda Değişen Aile, Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Erdoğdu, M. Y. (2005). Suça Yönlendirilen ve Yönlendirilmeyen Çocukların Aile İlişkileri ile Saldırganlık Davranışlarının Karşılaştırılması, Çocuk ve Ruh Sağlığı Dergisi, 12(3) 106-114.
  • Ereş, F. (2009). Toplumsal Bir Sorun: Suçlu Çocuklar ve Ailenin Önemi, Aile ve Toplum, 5(17), 88-96.
  • Ergenç, S. ve Aydın, H. (2009). Yerel Yönetimlerin Çocuk Suçluluğunu Önlemedeki Rolü, Denetiş Dergisi, 73-78. Farrington, D. P. (1994). Childhood, adolescent, and adult features of violent males. In Aggressive behavior: Current perspectives, Springer, Boston, MA. pp.215–240. Plenum Press. https://doi.org/10.1007/978-1-4757-9116-7_9.
  • Gökpınar, M. (2007). Sosyal ve Kriminal Boyutlarıyla Çocuk Suçluluğu, TBB Dergisi, (72), 206-233. Gönültaş, B. M. ve Hilal, A. (2012). Çocuk Suçluluğunda Göç Faktörü: Adana Örneği, Adli Tıp Dergisi, 26(3), 156-64.
  • Gönültaş, B.M., Akduman, İ., Çelik, D. ve Oral, G. (2014). The Role of Substance Abuse in Juvenile Delinquency and Solution Proposals, Turkiye Klinikleri J Foren Med, 11(2), 55-62.
  • Güneş, D.K. ve Gökler, R. (2017). Türkiye'de Suça Sürüklenen Çocukların Aile Özellikleri, Journal of Human Sciences, 14(4), 3742-3755.
  • Gülüm, Z. ve Erbay, A. (2018). Çocuklarda Suç Tekrarını Yordayan Risk Faktörleri, Adli Tıp Bülteni, 23(3), 162-168.
  • Hesapçıoğlu, S.T. (2017). Çocuk Adli Vakalarında Karışıldığı İddia Olunan Suç Tipleri ile Benlik Saygısı ve Depresif Belirtiler Arasındaki İlişki, Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 30(4), 331-337.
  • Işık, Ü., Aktepe, E. Akyıldız, A., Şimşek, F. ve Yıldız, A. (2019). Bir Üiversite Hatanesinde Değerlendirilen Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri: 2014-2018 Verileri, SDÜ Tıp Fak Dergisi, 26(2), 175-182.
  • İçli, T. (2004). Türkiye’de Suçlular, Sosyal Kültürel ve Ekonomik Özellikleri. Ankara: Bizim Büro.Afşin.
  • İslamoğlu, G. (2017). Çocuk Suçluluğunun Sosyolojik Olarak İncelenmesi: İstanbul/Gaziosmanpaşa Örneği (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Sivas Cumhuriyet Üniversitesi.
  • Kaufman, J. G., Widom, C. S. (1999). Childhood victimization, running away and delinquency. Journal of Research in Crime and Delinquency, 36(4), 347-370.
  • Karataş, K., Akbaş, G. E. ve Orhan, M. G. (2020). Ankara’da Çocuk Suçluluğu: Emniyet Çocuk Şubeye Gelen Olgular Üzerinden Bir Değerlendirme, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, (1), 137-156.
  • Karbeyaz, K. (2018), Suça Sürüklenen Çocuk Anneler, Eskişehir’den Bir Olgu Serisi, Osmangazi Tıp Dergisi, 40(2), 86-89.
  • Keş, İ. ve Yılmaz, Y. (2019). Konya İli Örneğinde Çocuk Suçluluğu Üzerine Kriminolojik Bir İnceleme, Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(1), 23-46.
  • Kızılçelik, S. ve Erjem, Y. ( 1996). Açıklamalı Sosyoloji Sözlüğü, İstanbul: Saray Kitabevleri.
  • Kim, T. E., Goto, S. G. (2000). Peer delinquency and parental social support as predictors of Asian American adolescent delinquency. Deviant Behavior: An Interdisciplinary Journal, (21), 331–347.
  • Köksal, M. (2014). Suça Sürüklenen Çocukların Cezai Sorumlulukları ve Bu Çocuklara Özgü Suç Soruşturması (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzincan Üniversitesi.
  • Obuz, A.T. (2019). Suça Sürüklenen ve Hakkında Danışmanlık Tedbir Kararı Verilen Çocukların Suça Sürüklenme Nedenleri: Nitel Bir Çalışma, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(67), 630-641.
  • Öter, A. (2005). Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenleri (Antalya Örneği) (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi.
  • Öter, A. (2018), Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenlerine Sosyolojik Bir Bakış (Antalya Örneği), 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 7(21), 739-769.
  • Özdemir, M., Kalaycı, H. (2013). Okul Bağlılığı ve Metaforik Okul Algısı Üzerine Bir İnceleme: Çankırı Örneği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 13 (4), 2125-2137.
  • Özgürlüğünden Yoksun Bırakılmış Çocukların Korunmasına İlişkin Birleşmiş Milletler Kuralları (Havana Kuralları). Amaç (https://cocukhaklari.barobirlik.org.tr/dokuman/mevzuat_uakararlar/ozgurlugundenyoksunbirakilmis.pdf.) Erişim 22.09. 2022.
  • Polat, A (2014). Suç Önleme. İstanbul: Legal Yayıncılık.
  • Purutçuoğlu, E. (2019). Çocuk Yoksulluğu, Yoksulluk ve Sosyal Hizmet (iç.). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Yayınları.
  • Sağlam, M. (2015). Yargılama Süreci Devam Eden Suça Sürüklenen Çocuklara Yönelik Hazırlanan Destek Eğitim Programının Çocukların Duygu ve Düşüncelerine Etkisinin İncelenmesi (Basılmamış Doktora Tezi), Ankara Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Sarı, S.A., Çiçek, A.U., Bütün, C. ve Yıldırım, A. (2019) Sivas İlinde Suça Sürüklenen Çocuk Olguların Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri, Adli Tıp Bülteni, 24(3), 177-182.
  • Saygılı, S. ve Aliustaoğlu, S. (2009). Şiddet İçerikli Suç İşleyen Kadın Olguların Değerlendirilmesi, Adli Tıp Dergisi, 23(1), ss.24-29.
  • Şahinli, Ş. (2018). Çocuğun Suça Sürüklenmesinde Etkisi Olabileceği Düşünülen Ailesel Faktörler Üzerine Betimsel Bir Alan Araştırması, Journal of Human Sciences, 15(2), 717-731.
  • Schaefer, R. (2013). Sosyoloji, (S. Coşar Çev.), Ankara: Palme Yayıncılık.
  • Tamer, H., Açıksarı, Ö., Keten, A., Karanfil, R. ve Avşar, A. (2014). Kahramanmaraş İlinde Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik Özellikleri, Adli Tıp Dergisi, 28(2), 116-119.
  • Trane, L. E., Hoyt, R. D., Whitebeck, L. B., Yoder, K. A. (2006). Impact of familya buse on running away, deviance, and street victimization among homeless rural and urban youth. Child Abuse and Neglect, 30, 1117-1128. Temel, F. ve Aksoy, A. (2005). Ergen ve Gelişimi: Yetişkinliğe İlk Adım. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Türk Ceza Kanunu (TCK). Çocuk, (https://www.mevzuat. gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5237.pdf), Erişim 22.09.2022.
  • Türk Ceza Kanunu (TCK). Ceza sorumluluğu, (https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=5237&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5.) Erişim 22.09.2022.
  • Türk Dil Kurumu (TDK). Suç, https://sozluk.gov.t, Erişim 22.09.2022.
  • Türkyılmaz, A. vd., (1998). Doğu ve Güneydoğu Anadolu’dan Terör Nedeniyle Göç Eden Ailelerin Sorunları, Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu.
  • Yavuzer, H. (2015). Çocuk ve Suç, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Zencirkıran, M. (2020). Sosyoloji, Bursa: Dora Yayıncılık.
Yıl 2022, Cilt: 46 Sayı: 2, 193 - 204, 30.12.2022

Öz

Kaynakça

  • Açıkel, E. G. ve Daşbaş, S. (2019). Suça Sürüklenmiş Erkek Çocuklarla Aile Aidiyeti ve Yaşam Doyumu İlişkisi, Toplum ve Sosyal Hizmet, 30(3), 965-987.
  • Afşin, R. ve Öğretir, A.D.Ö. (2018). Suça Sürüklenen Çocuklar İle Suça Sürüklenmeyen Çocukların Algıladıkları Anne ve Baba Tutumları İle Ebeveyn Bağlanma Stillerinin Karşılaştırılarak İncelenmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(66), 384-400.
  • Ağcaoğlu, İ. (2020). Mağduru Çocuk Olan Cinsel Suçlarda Suça Sürüklenen Çocuk Sorunu (Basılmamış Yüksek Lisans), İstanbul Kültür Üniversitesi.
  • Akyayla, B. (2014). Suça Sürüklenen Çocukların Yargılanması ve Uygulanacak Tedbirler (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Kırıkkale Üniversitesi.
  • Amerikan Sosyoloji Derneği Sözlüğü (ASA). Suç, (http://www.asanet.org/sites/default/files/savvy/introtosociology/Documents/Glossary.html Erişim: 07.12.2017.
  • Arabacı, L. B. ve Taş, G. (2017). Çocuklarda Suça Sürükleyen Faktörler, Ruhsal Problemler ve Hemşirelik Bakımı, Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 8(2), 110–117.
  • Aslan, Y. (2021). Suça sürüklenen çocuklarla ilgili yapılan yayınların incelenmesi, Anatolian Journal of Health Research, 2(3), 79-86.
  • Ayaz, M., Ayaz, A. B. ve Soylu, N. (2012). Çocuk ve Ergen Adli Olgularda Ruhsal Değerlendirme, Klinik Psikiyatri, 15, 33-40.
  • Bilginer, Ç., Karadeniz, S., Hızarcı, S., Yilmaz, B.C. ve Kandil, S. (2021). Suça Sürüklenen Çocukların Adli Psikiyatrik Değerlendirme ve Rapor Sonuçları: İki Yıllık Retrospektif Dosya Taraması, Klinik Psikiyatri Dergisi, 24, 217-227.
  • Birleşmiş Milletler Çocuk Adalet Sisteminin Uygulanması Hakkında Asgari Standart Kurallar (Pekin Kuralları). Çocuk, (https://cocukhaklari.barobirlik.org.tr/dokuman/mevzuat_uakararlar/cocukadaletsistemininuygulanmasi.pdf), Erişim 22.09.2022.
  • Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi. Çocuk, (https://www.unicef.org/turkiye/%C3%A7ocuk-haklar% C4% B1na-dair-s%C3%B6zle%C5%9Fme, Erişim 22.09.2022.
  • Bulgurcuoğlu, S.E. ve Duyan, G. Ç. (2019). Hükümlü Çocuklar: İstanbul ve Ankara Çocuk Eğitimevi Örneği, Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (30), 167-190.
  • Çakır, M. (2013). Suça Sürüklenen Çocukların Korunmasına Yönelik Politikalar ve Kocaeli İli Verilerinin Değerlendirilmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Yalova Üniversitesi.
  • Çelik, E. (2019). Suça Sürüklenen, Çocukların Yeniden Toplumsallaşmasında Dinin Rolü (İzmir Çocuk ve Gençlik Kapalı Ceza İnfaz Kurumu ve Kadın Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Örneği) (Basılmamış Doktora Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi.
  • Çelikten, B. B. ve Demirli, C. (2018). Suça Sürüklenmiş Çocukların Olumlu Sosyal ve Saldırgan Davranışlarının Bazı Bireysel ve Ailesel Faktörler Bağlamında İncelenmesi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 73-83.
  • Çoban S. (2012). Sosyal Çevrenin Etkilerinin Çocukların Suç Ve Problemli Davranışları İle İlişkileri (Basılmamış Doktora Tezi), Hacettepe Üniversitesi.
  • Çocuk Koruma Kanunu (ÇKK). Çocuk, (https://www. mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5395.pdf), Erişim 22.09. 2022.
  • Çocuk Koruma Kanunu (ÇKK). Suça Sürüklenen Çocuk, (https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5395.pdf) Erişim 22.09.2022.
  • Çocukların Cinsel Sömürüye ve Cinsel İstismara Karşı Korunmasına İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi (Lanzarote Sözleşmesi), Çocuk, (https://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2011/09/ 20110910-4-1.pdf, Erişim 22.09.2022.
  • Doğan, D. M. (1996). Büyük Türkçe Sözlük, Sayı: 6, İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Demir, C. ve Demir, N. (2006). Bireylerin Boş Zaman Faaliyetlerine Katılmalarını Etkileyen Faktörler İle Cinsiyet Arasındaki İlişki: Lisans Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama, Ege Akademik Bakış Dergisi, 6(1), 36-48.
  • Durkheim, E. (1994). Sosyolojik Metodun Kuralları, Türkçesi: Enver Aytekin, İstanbul: Sosyal Yayınlar.
  • Dündar, Ö. Z. (2012). Değişen ve Değiş(e)meyen Yönleriyle Aile: Yapısı, Türleri, İşlevleri, Değişen Toplumda Değişen Aile, Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Erdoğdu, M. Y. (2005). Suça Yönlendirilen ve Yönlendirilmeyen Çocukların Aile İlişkileri ile Saldırganlık Davranışlarının Karşılaştırılması, Çocuk ve Ruh Sağlığı Dergisi, 12(3) 106-114.
  • Ereş, F. (2009). Toplumsal Bir Sorun: Suçlu Çocuklar ve Ailenin Önemi, Aile ve Toplum, 5(17), 88-96.
  • Ergenç, S. ve Aydın, H. (2009). Yerel Yönetimlerin Çocuk Suçluluğunu Önlemedeki Rolü, Denetiş Dergisi, 73-78. Farrington, D. P. (1994). Childhood, adolescent, and adult features of violent males. In Aggressive behavior: Current perspectives, Springer, Boston, MA. pp.215–240. Plenum Press. https://doi.org/10.1007/978-1-4757-9116-7_9.
  • Gökpınar, M. (2007). Sosyal ve Kriminal Boyutlarıyla Çocuk Suçluluğu, TBB Dergisi, (72), 206-233. Gönültaş, B. M. ve Hilal, A. (2012). Çocuk Suçluluğunda Göç Faktörü: Adana Örneği, Adli Tıp Dergisi, 26(3), 156-64.
  • Gönültaş, B.M., Akduman, İ., Çelik, D. ve Oral, G. (2014). The Role of Substance Abuse in Juvenile Delinquency and Solution Proposals, Turkiye Klinikleri J Foren Med, 11(2), 55-62.
  • Güneş, D.K. ve Gökler, R. (2017). Türkiye'de Suça Sürüklenen Çocukların Aile Özellikleri, Journal of Human Sciences, 14(4), 3742-3755.
  • Gülüm, Z. ve Erbay, A. (2018). Çocuklarda Suç Tekrarını Yordayan Risk Faktörleri, Adli Tıp Bülteni, 23(3), 162-168.
  • Hesapçıoğlu, S.T. (2017). Çocuk Adli Vakalarında Karışıldığı İddia Olunan Suç Tipleri ile Benlik Saygısı ve Depresif Belirtiler Arasındaki İlişki, Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 30(4), 331-337.
  • Işık, Ü., Aktepe, E. Akyıldız, A., Şimşek, F. ve Yıldız, A. (2019). Bir Üiversite Hatanesinde Değerlendirilen Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri: 2014-2018 Verileri, SDÜ Tıp Fak Dergisi, 26(2), 175-182.
  • İçli, T. (2004). Türkiye’de Suçlular, Sosyal Kültürel ve Ekonomik Özellikleri. Ankara: Bizim Büro.Afşin.
  • İslamoğlu, G. (2017). Çocuk Suçluluğunun Sosyolojik Olarak İncelenmesi: İstanbul/Gaziosmanpaşa Örneği (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Sivas Cumhuriyet Üniversitesi.
  • Kaufman, J. G., Widom, C. S. (1999). Childhood victimization, running away and delinquency. Journal of Research in Crime and Delinquency, 36(4), 347-370.
  • Karataş, K., Akbaş, G. E. ve Orhan, M. G. (2020). Ankara’da Çocuk Suçluluğu: Emniyet Çocuk Şubeye Gelen Olgular Üzerinden Bir Değerlendirme, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, (1), 137-156.
  • Karbeyaz, K. (2018), Suça Sürüklenen Çocuk Anneler, Eskişehir’den Bir Olgu Serisi, Osmangazi Tıp Dergisi, 40(2), 86-89.
  • Keş, İ. ve Yılmaz, Y. (2019). Konya İli Örneğinde Çocuk Suçluluğu Üzerine Kriminolojik Bir İnceleme, Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(1), 23-46.
  • Kızılçelik, S. ve Erjem, Y. ( 1996). Açıklamalı Sosyoloji Sözlüğü, İstanbul: Saray Kitabevleri.
  • Kim, T. E., Goto, S. G. (2000). Peer delinquency and parental social support as predictors of Asian American adolescent delinquency. Deviant Behavior: An Interdisciplinary Journal, (21), 331–347.
  • Köksal, M. (2014). Suça Sürüklenen Çocukların Cezai Sorumlulukları ve Bu Çocuklara Özgü Suç Soruşturması (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzincan Üniversitesi.
  • Obuz, A.T. (2019). Suça Sürüklenen ve Hakkında Danışmanlık Tedbir Kararı Verilen Çocukların Suça Sürüklenme Nedenleri: Nitel Bir Çalışma, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(67), 630-641.
  • Öter, A. (2005). Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenleri (Antalya Örneği) (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi.
  • Öter, A. (2018), Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenlerine Sosyolojik Bir Bakış (Antalya Örneği), 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 7(21), 739-769.
  • Özdemir, M., Kalaycı, H. (2013). Okul Bağlılığı ve Metaforik Okul Algısı Üzerine Bir İnceleme: Çankırı Örneği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 13 (4), 2125-2137.
  • Özgürlüğünden Yoksun Bırakılmış Çocukların Korunmasına İlişkin Birleşmiş Milletler Kuralları (Havana Kuralları). Amaç (https://cocukhaklari.barobirlik.org.tr/dokuman/mevzuat_uakararlar/ozgurlugundenyoksunbirakilmis.pdf.) Erişim 22.09. 2022.
  • Polat, A (2014). Suç Önleme. İstanbul: Legal Yayıncılık.
  • Purutçuoğlu, E. (2019). Çocuk Yoksulluğu, Yoksulluk ve Sosyal Hizmet (iç.). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Yayınları.
  • Sağlam, M. (2015). Yargılama Süreci Devam Eden Suça Sürüklenen Çocuklara Yönelik Hazırlanan Destek Eğitim Programının Çocukların Duygu ve Düşüncelerine Etkisinin İncelenmesi (Basılmamış Doktora Tezi), Ankara Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Sarı, S.A., Çiçek, A.U., Bütün, C. ve Yıldırım, A. (2019) Sivas İlinde Suça Sürüklenen Çocuk Olguların Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri, Adli Tıp Bülteni, 24(3), 177-182.
  • Saygılı, S. ve Aliustaoğlu, S. (2009). Şiddet İçerikli Suç İşleyen Kadın Olguların Değerlendirilmesi, Adli Tıp Dergisi, 23(1), ss.24-29.
  • Şahinli, Ş. (2018). Çocuğun Suça Sürüklenmesinde Etkisi Olabileceği Düşünülen Ailesel Faktörler Üzerine Betimsel Bir Alan Araştırması, Journal of Human Sciences, 15(2), 717-731.
  • Schaefer, R. (2013). Sosyoloji, (S. Coşar Çev.), Ankara: Palme Yayıncılık.
  • Tamer, H., Açıksarı, Ö., Keten, A., Karanfil, R. ve Avşar, A. (2014). Kahramanmaraş İlinde Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik Özellikleri, Adli Tıp Dergisi, 28(2), 116-119.
  • Trane, L. E., Hoyt, R. D., Whitebeck, L. B., Yoder, K. A. (2006). Impact of familya buse on running away, deviance, and street victimization among homeless rural and urban youth. Child Abuse and Neglect, 30, 1117-1128. Temel, F. ve Aksoy, A. (2005). Ergen ve Gelişimi: Yetişkinliğe İlk Adım. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Türk Ceza Kanunu (TCK). Çocuk, (https://www.mevzuat. gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5237.pdf), Erişim 22.09.2022.
  • Türk Ceza Kanunu (TCK). Ceza sorumluluğu, (https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=5237&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5.) Erişim 22.09.2022.
  • Türk Dil Kurumu (TDK). Suç, https://sozluk.gov.t, Erişim 22.09.2022.
  • Türkyılmaz, A. vd., (1998). Doğu ve Güneydoğu Anadolu’dan Terör Nedeniyle Göç Eden Ailelerin Sorunları, Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu.
  • Yavuzer, H. (2015). Çocuk ve Suç, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Zencirkıran, M. (2020). Sosyoloji, Bursa: Dora Yayıncılık.
Yıl 2022, Cilt: 46 Sayı: 2, 193 - 204, 30.12.2022

Öz

Kaynakça

  • Açıkel, E. G. ve Daşbaş, S. (2019). Suça Sürüklenmiş Erkek Çocuklarla Aile Aidiyeti ve Yaşam Doyumu İlişkisi, Toplum ve Sosyal Hizmet, 30(3), 965-987.
  • Afşin, R. ve Öğretir, A.D.Ö. (2018). Suça Sürüklenen Çocuklar İle Suça Sürüklenmeyen Çocukların Algıladıkları Anne ve Baba Tutumları İle Ebeveyn Bağlanma Stillerinin Karşılaştırılarak İncelenmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(66), 384-400.
  • Ağcaoğlu, İ. (2020). Mağduru Çocuk Olan Cinsel Suçlarda Suça Sürüklenen Çocuk Sorunu (Basılmamış Yüksek Lisans), İstanbul Kültür Üniversitesi.
  • Akyayla, B. (2014). Suça Sürüklenen Çocukların Yargılanması ve Uygulanacak Tedbirler (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Kırıkkale Üniversitesi.
  • Amerikan Sosyoloji Derneği Sözlüğü (ASA). Suç, (http://www.asanet.org/sites/default/files/savvy/introtosociology/Documents/Glossary.html Erişim: 07.12.2017.
  • Arabacı, L. B. ve Taş, G. (2017). Çocuklarda Suça Sürükleyen Faktörler, Ruhsal Problemler ve Hemşirelik Bakımı, Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 8(2), 110–117.
  • Aslan, Y. (2021). Suça sürüklenen çocuklarla ilgili yapılan yayınların incelenmesi, Anatolian Journal of Health Research, 2(3), 79-86.
  • Ayaz, M., Ayaz, A. B. ve Soylu, N. (2012). Çocuk ve Ergen Adli Olgularda Ruhsal Değerlendirme, Klinik Psikiyatri, 15, 33-40.
  • Bilginer, Ç., Karadeniz, S., Hızarcı, S., Yilmaz, B.C. ve Kandil, S. (2021). Suça Sürüklenen Çocukların Adli Psikiyatrik Değerlendirme ve Rapor Sonuçları: İki Yıllık Retrospektif Dosya Taraması, Klinik Psikiyatri Dergisi, 24, 217-227.
  • Birleşmiş Milletler Çocuk Adalet Sisteminin Uygulanması Hakkında Asgari Standart Kurallar (Pekin Kuralları). Çocuk, (https://cocukhaklari.barobirlik.org.tr/dokuman/mevzuat_uakararlar/cocukadaletsistemininuygulanmasi.pdf), Erişim 22.09.2022.
  • Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi. Çocuk, (https://www.unicef.org/turkiye/%C3%A7ocuk-haklar% C4% B1na-dair-s%C3%B6zle%C5%9Fme, Erişim 22.09.2022.
  • Bulgurcuoğlu, S.E. ve Duyan, G. Ç. (2019). Hükümlü Çocuklar: İstanbul ve Ankara Çocuk Eğitimevi Örneği, Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (30), 167-190.
  • Çakır, M. (2013). Suça Sürüklenen Çocukların Korunmasına Yönelik Politikalar ve Kocaeli İli Verilerinin Değerlendirilmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Yalova Üniversitesi.
  • Çelik, E. (2019). Suça Sürüklenen, Çocukların Yeniden Toplumsallaşmasında Dinin Rolü (İzmir Çocuk ve Gençlik Kapalı Ceza İnfaz Kurumu ve Kadın Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Örneği) (Basılmamış Doktora Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi.
  • Çelikten, B. B. ve Demirli, C. (2018). Suça Sürüklenmiş Çocukların Olumlu Sosyal ve Saldırgan Davranışlarının Bazı Bireysel ve Ailesel Faktörler Bağlamında İncelenmesi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 73-83.
  • Çoban S. (2012). Sosyal Çevrenin Etkilerinin Çocukların Suç Ve Problemli Davranışları İle İlişkileri (Basılmamış Doktora Tezi), Hacettepe Üniversitesi.
  • Çocuk Koruma Kanunu (ÇKK). Çocuk, (https://www. mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5395.pdf), Erişim 22.09. 2022.
  • Çocuk Koruma Kanunu (ÇKK). Suça Sürüklenen Çocuk, (https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5395.pdf) Erişim 22.09.2022.
  • Çocukların Cinsel Sömürüye ve Cinsel İstismara Karşı Korunmasına İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi (Lanzarote Sözleşmesi), Çocuk, (https://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2011/09/ 20110910-4-1.pdf, Erişim 22.09.2022.
  • Doğan, D. M. (1996). Büyük Türkçe Sözlük, Sayı: 6, İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Demir, C. ve Demir, N. (2006). Bireylerin Boş Zaman Faaliyetlerine Katılmalarını Etkileyen Faktörler İle Cinsiyet Arasındaki İlişki: Lisans Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama, Ege Akademik Bakış Dergisi, 6(1), 36-48.
  • Durkheim, E. (1994). Sosyolojik Metodun Kuralları, Türkçesi: Enver Aytekin, İstanbul: Sosyal Yayınlar.
  • Dündar, Ö. Z. (2012). Değişen ve Değiş(e)meyen Yönleriyle Aile: Yapısı, Türleri, İşlevleri, Değişen Toplumda Değişen Aile, Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Erdoğdu, M. Y. (2005). Suça Yönlendirilen ve Yönlendirilmeyen Çocukların Aile İlişkileri ile Saldırganlık Davranışlarının Karşılaştırılması, Çocuk ve Ruh Sağlığı Dergisi, 12(3) 106-114.
  • Ereş, F. (2009). Toplumsal Bir Sorun: Suçlu Çocuklar ve Ailenin Önemi, Aile ve Toplum, 5(17), 88-96.
  • Ergenç, S. ve Aydın, H. (2009). Yerel Yönetimlerin Çocuk Suçluluğunu Önlemedeki Rolü, Denetiş Dergisi, 73-78. Farrington, D. P. (1994). Childhood, adolescent, and adult features of violent males. In Aggressive behavior: Current perspectives, Springer, Boston, MA. pp.215–240. Plenum Press. https://doi.org/10.1007/978-1-4757-9116-7_9.
  • Gökpınar, M. (2007). Sosyal ve Kriminal Boyutlarıyla Çocuk Suçluluğu, TBB Dergisi, (72), 206-233. Gönültaş, B. M. ve Hilal, A. (2012). Çocuk Suçluluğunda Göç Faktörü: Adana Örneği, Adli Tıp Dergisi, 26(3), 156-64.
  • Gönültaş, B.M., Akduman, İ., Çelik, D. ve Oral, G. (2014). The Role of Substance Abuse in Juvenile Delinquency and Solution Proposals, Turkiye Klinikleri J Foren Med, 11(2), 55-62.
  • Güneş, D.K. ve Gökler, R. (2017). Türkiye'de Suça Sürüklenen Çocukların Aile Özellikleri, Journal of Human Sciences, 14(4), 3742-3755.
  • Gülüm, Z. ve Erbay, A. (2018). Çocuklarda Suç Tekrarını Yordayan Risk Faktörleri, Adli Tıp Bülteni, 23(3), 162-168.
  • Hesapçıoğlu, S.T. (2017). Çocuk Adli Vakalarında Karışıldığı İddia Olunan Suç Tipleri ile Benlik Saygısı ve Depresif Belirtiler Arasındaki İlişki, Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 30(4), 331-337.
  • Işık, Ü., Aktepe, E. Akyıldız, A., Şimşek, F. ve Yıldız, A. (2019). Bir Üiversite Hatanesinde Değerlendirilen Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri: 2014-2018 Verileri, SDÜ Tıp Fak Dergisi, 26(2), 175-182.
  • İçli, T. (2004). Türkiye’de Suçlular, Sosyal Kültürel ve Ekonomik Özellikleri. Ankara: Bizim Büro.Afşin.
  • İslamoğlu, G. (2017). Çocuk Suçluluğunun Sosyolojik Olarak İncelenmesi: İstanbul/Gaziosmanpaşa Örneği (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Sivas Cumhuriyet Üniversitesi.
  • Kaufman, J. G., Widom, C. S. (1999). Childhood victimization, running away and delinquency. Journal of Research in Crime and Delinquency, 36(4), 347-370.
  • Karataş, K., Akbaş, G. E. ve Orhan, M. G. (2020). Ankara’da Çocuk Suçluluğu: Emniyet Çocuk Şubeye Gelen Olgular Üzerinden Bir Değerlendirme, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, (1), 137-156.
  • Karbeyaz, K. (2018), Suça Sürüklenen Çocuk Anneler, Eskişehir’den Bir Olgu Serisi, Osmangazi Tıp Dergisi, 40(2), 86-89.
  • Keş, İ. ve Yılmaz, Y. (2019). Konya İli Örneğinde Çocuk Suçluluğu Üzerine Kriminolojik Bir İnceleme, Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(1), 23-46.
  • Kızılçelik, S. ve Erjem, Y. ( 1996). Açıklamalı Sosyoloji Sözlüğü, İstanbul: Saray Kitabevleri.
  • Kim, T. E., Goto, S. G. (2000). Peer delinquency and parental social support as predictors of Asian American adolescent delinquency. Deviant Behavior: An Interdisciplinary Journal, (21), 331–347.
  • Köksal, M. (2014). Suça Sürüklenen Çocukların Cezai Sorumlulukları ve Bu Çocuklara Özgü Suç Soruşturması (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzincan Üniversitesi.
  • Obuz, A.T. (2019). Suça Sürüklenen ve Hakkında Danışmanlık Tedbir Kararı Verilen Çocukların Suça Sürüklenme Nedenleri: Nitel Bir Çalışma, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(67), 630-641.
  • Öter, A. (2005). Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenleri (Antalya Örneği) (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi.
  • Öter, A. (2018), Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenlerine Sosyolojik Bir Bakış (Antalya Örneği), 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 7(21), 739-769.
  • Özdemir, M., Kalaycı, H. (2013). Okul Bağlılığı ve Metaforik Okul Algısı Üzerine Bir İnceleme: Çankırı Örneği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 13 (4), 2125-2137.
  • Özgürlüğünden Yoksun Bırakılmış Çocukların Korunmasına İlişkin Birleşmiş Milletler Kuralları (Havana Kuralları). Amaç (https://cocukhaklari.barobirlik.org.tr/dokuman/mevzuat_uakararlar/ozgurlugundenyoksunbirakilmis.pdf.) Erişim 22.09. 2022.
  • Polat, A (2014). Suç Önleme. İstanbul: Legal Yayıncılık.
  • Purutçuoğlu, E. (2019). Çocuk Yoksulluğu, Yoksulluk ve Sosyal Hizmet (iç.). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Yayınları.
  • Sağlam, M. (2015). Yargılama Süreci Devam Eden Suça Sürüklenen Çocuklara Yönelik Hazırlanan Destek Eğitim Programının Çocukların Duygu ve Düşüncelerine Etkisinin İncelenmesi (Basılmamış Doktora Tezi), Ankara Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Sarı, S.A., Çiçek, A.U., Bütün, C. ve Yıldırım, A. (2019) Sivas İlinde Suça Sürüklenen Çocuk Olguların Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri, Adli Tıp Bülteni, 24(3), 177-182.
  • Saygılı, S. ve Aliustaoğlu, S. (2009). Şiddet İçerikli Suç İşleyen Kadın Olguların Değerlendirilmesi, Adli Tıp Dergisi, 23(1), ss.24-29.
  • Şahinli, Ş. (2018). Çocuğun Suça Sürüklenmesinde Etkisi Olabileceği Düşünülen Ailesel Faktörler Üzerine Betimsel Bir Alan Araştırması, Journal of Human Sciences, 15(2), 717-731.
  • Schaefer, R. (2013). Sosyoloji, (S. Coşar Çev.), Ankara: Palme Yayıncılık.
  • Tamer, H., Açıksarı, Ö., Keten, A., Karanfil, R. ve Avşar, A. (2014). Kahramanmaraş İlinde Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik Özellikleri, Adli Tıp Dergisi, 28(2), 116-119.
  • Trane, L. E., Hoyt, R. D., Whitebeck, L. B., Yoder, K. A. (2006). Impact of familya buse on running away, deviance, and street victimization among homeless rural and urban youth. Child Abuse and Neglect, 30, 1117-1128. Temel, F. ve Aksoy, A. (2005). Ergen ve Gelişimi: Yetişkinliğe İlk Adım. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Türk Ceza Kanunu (TCK). Çocuk, (https://www.mevzuat. gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5237.pdf), Erişim 22.09.2022.
  • Türk Ceza Kanunu (TCK). Ceza sorumluluğu, (https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=5237&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5.) Erişim 22.09.2022.
  • Türk Dil Kurumu (TDK). Suç, https://sozluk.gov.t, Erişim 22.09.2022.
  • Türkyılmaz, A. vd., (1998). Doğu ve Güneydoğu Anadolu’dan Terör Nedeniyle Göç Eden Ailelerin Sorunları, Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu.
  • Yavuzer, H. (2015). Çocuk ve Suç, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Zencirkıran, M. (2020). Sosyoloji, Bursa: Dora Yayıncılık.
Yıl 2022, Cilt: 46 Sayı: 2, 193 - 204, 30.12.2022

Öz

Kaynakça

  • Açıkel, E. G. ve Daşbaş, S. (2019). Suça Sürüklenmiş Erkek Çocuklarla Aile Aidiyeti ve Yaşam Doyumu İlişkisi, Toplum ve Sosyal Hizmet, 30(3), 965-987.
  • Afşin, R. ve Öğretir, A.D.Ö. (2018). Suça Sürüklenen Çocuklar İle Suça Sürüklenmeyen Çocukların Algıladıkları Anne ve Baba Tutumları İle Ebeveyn Bağlanma Stillerinin Karşılaştırılarak İncelenmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(66), 384-400.
  • Ağcaoğlu, İ. (2020). Mağduru Çocuk Olan Cinsel Suçlarda Suça Sürüklenen Çocuk Sorunu (Basılmamış Yüksek Lisans), İstanbul Kültür Üniversitesi.
  • Akyayla, B. (2014). Suça Sürüklenen Çocukların Yargılanması ve Uygulanacak Tedbirler (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Kırıkkale Üniversitesi.
  • Amerikan Sosyoloji Derneği Sözlüğü (ASA). Suç, (http://www.asanet.org/sites/default/files/savvy/introtosociology/Documents/Glossary.html Erişim: 07.12.2017.
  • Arabacı, L. B. ve Taş, G. (2017). Çocuklarda Suça Sürükleyen Faktörler, Ruhsal Problemler ve Hemşirelik Bakımı, Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 8(2), 110–117.
  • Aslan, Y. (2021). Suça sürüklenen çocuklarla ilgili yapılan yayınların incelenmesi, Anatolian Journal of Health Research, 2(3), 79-86.
  • Ayaz, M., Ayaz, A. B. ve Soylu, N. (2012). Çocuk ve Ergen Adli Olgularda Ruhsal Değerlendirme, Klinik Psikiyatri, 15, 33-40.
  • Bilginer, Ç., Karadeniz, S., Hızarcı, S., Yilmaz, B.C. ve Kandil, S. (2021). Suça Sürüklenen Çocukların Adli Psikiyatrik Değerlendirme ve Rapor Sonuçları: İki Yıllık Retrospektif Dosya Taraması, Klinik Psikiyatri Dergisi, 24, 217-227.
  • Birleşmiş Milletler Çocuk Adalet Sisteminin Uygulanması Hakkında Asgari Standart Kurallar (Pekin Kuralları). Çocuk, (https://cocukhaklari.barobirlik.org.tr/dokuman/mevzuat_uakararlar/cocukadaletsistemininuygulanmasi.pdf), Erişim 22.09.2022.
  • Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi. Çocuk, (https://www.unicef.org/turkiye/%C3%A7ocuk-haklar% C4% B1na-dair-s%C3%B6zle%C5%9Fme, Erişim 22.09.2022.
  • Bulgurcuoğlu, S.E. ve Duyan, G. Ç. (2019). Hükümlü Çocuklar: İstanbul ve Ankara Çocuk Eğitimevi Örneği, Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (30), 167-190.
  • Çakır, M. (2013). Suça Sürüklenen Çocukların Korunmasına Yönelik Politikalar ve Kocaeli İli Verilerinin Değerlendirilmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Yalova Üniversitesi.
  • Çelik, E. (2019). Suça Sürüklenen, Çocukların Yeniden Toplumsallaşmasında Dinin Rolü (İzmir Çocuk ve Gençlik Kapalı Ceza İnfaz Kurumu ve Kadın Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Örneği) (Basılmamış Doktora Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi.
  • Çelikten, B. B. ve Demirli, C. (2018). Suça Sürüklenmiş Çocukların Olumlu Sosyal ve Saldırgan Davranışlarının Bazı Bireysel ve Ailesel Faktörler Bağlamında İncelenmesi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 73-83.
  • Çoban S. (2012). Sosyal Çevrenin Etkilerinin Çocukların Suç Ve Problemli Davranışları İle İlişkileri (Basılmamış Doktora Tezi), Hacettepe Üniversitesi.
  • Çocuk Koruma Kanunu (ÇKK). Çocuk, (https://www. mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5395.pdf), Erişim 22.09. 2022.
  • Çocuk Koruma Kanunu (ÇKK). Suça Sürüklenen Çocuk, (https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5395.pdf) Erişim 22.09.2022.
  • Çocukların Cinsel Sömürüye ve Cinsel İstismara Karşı Korunmasına İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi (Lanzarote Sözleşmesi), Çocuk, (https://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2011/09/ 20110910-4-1.pdf, Erişim 22.09.2022.
  • Doğan, D. M. (1996). Büyük Türkçe Sözlük, Sayı: 6, İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Demir, C. ve Demir, N. (2006). Bireylerin Boş Zaman Faaliyetlerine Katılmalarını Etkileyen Faktörler İle Cinsiyet Arasındaki İlişki: Lisans Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama, Ege Akademik Bakış Dergisi, 6(1), 36-48.
  • Durkheim, E. (1994). Sosyolojik Metodun Kuralları, Türkçesi: Enver Aytekin, İstanbul: Sosyal Yayınlar.
  • Dündar, Ö. Z. (2012). Değişen ve Değiş(e)meyen Yönleriyle Aile: Yapısı, Türleri, İşlevleri, Değişen Toplumda Değişen Aile, Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Erdoğdu, M. Y. (2005). Suça Yönlendirilen ve Yönlendirilmeyen Çocukların Aile İlişkileri ile Saldırganlık Davranışlarının Karşılaştırılması, Çocuk ve Ruh Sağlığı Dergisi, 12(3) 106-114.
  • Ereş, F. (2009). Toplumsal Bir Sorun: Suçlu Çocuklar ve Ailenin Önemi, Aile ve Toplum, 5(17), 88-96.
  • Ergenç, S. ve Aydın, H. (2009). Yerel Yönetimlerin Çocuk Suçluluğunu Önlemedeki Rolü, Denetiş Dergisi, 73-78. Farrington, D. P. (1994). Childhood, adolescent, and adult features of violent males. In Aggressive behavior: Current perspectives, Springer, Boston, MA. pp.215–240. Plenum Press. https://doi.org/10.1007/978-1-4757-9116-7_9.
  • Gökpınar, M. (2007). Sosyal ve Kriminal Boyutlarıyla Çocuk Suçluluğu, TBB Dergisi, (72), 206-233. Gönültaş, B. M. ve Hilal, A. (2012). Çocuk Suçluluğunda Göç Faktörü: Adana Örneği, Adli Tıp Dergisi, 26(3), 156-64.
  • Gönültaş, B.M., Akduman, İ., Çelik, D. ve Oral, G. (2014). The Role of Substance Abuse in Juvenile Delinquency and Solution Proposals, Turkiye Klinikleri J Foren Med, 11(2), 55-62.
  • Güneş, D.K. ve Gökler, R. (2017). Türkiye'de Suça Sürüklenen Çocukların Aile Özellikleri, Journal of Human Sciences, 14(4), 3742-3755.
  • Gülüm, Z. ve Erbay, A. (2018). Çocuklarda Suç Tekrarını Yordayan Risk Faktörleri, Adli Tıp Bülteni, 23(3), 162-168.
  • Hesapçıoğlu, S.T. (2017). Çocuk Adli Vakalarında Karışıldığı İddia Olunan Suç Tipleri ile Benlik Saygısı ve Depresif Belirtiler Arasındaki İlişki, Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 30(4), 331-337.
  • Işık, Ü., Aktepe, E. Akyıldız, A., Şimşek, F. ve Yıldız, A. (2019). Bir Üiversite Hatanesinde Değerlendirilen Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri: 2014-2018 Verileri, SDÜ Tıp Fak Dergisi, 26(2), 175-182.
  • İçli, T. (2004). Türkiye’de Suçlular, Sosyal Kültürel ve Ekonomik Özellikleri. Ankara: Bizim Büro.Afşin.
  • İslamoğlu, G. (2017). Çocuk Suçluluğunun Sosyolojik Olarak İncelenmesi: İstanbul/Gaziosmanpaşa Örneği (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Sivas Cumhuriyet Üniversitesi.
  • Kaufman, J. G., Widom, C. S. (1999). Childhood victimization, running away and delinquency. Journal of Research in Crime and Delinquency, 36(4), 347-370.
  • Karataş, K., Akbaş, G. E. ve Orhan, M. G. (2020). Ankara’da Çocuk Suçluluğu: Emniyet Çocuk Şubeye Gelen Olgular Üzerinden Bir Değerlendirme, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, (1), 137-156.
  • Karbeyaz, K. (2018), Suça Sürüklenen Çocuk Anneler, Eskişehir’den Bir Olgu Serisi, Osmangazi Tıp Dergisi, 40(2), 86-89.
  • Keş, İ. ve Yılmaz, Y. (2019). Konya İli Örneğinde Çocuk Suçluluğu Üzerine Kriminolojik Bir İnceleme, Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(1), 23-46.
  • Kızılçelik, S. ve Erjem, Y. ( 1996). Açıklamalı Sosyoloji Sözlüğü, İstanbul: Saray Kitabevleri.
  • Kim, T. E., Goto, S. G. (2000). Peer delinquency and parental social support as predictors of Asian American adolescent delinquency. Deviant Behavior: An Interdisciplinary Journal, (21), 331–347.
  • Köksal, M. (2014). Suça Sürüklenen Çocukların Cezai Sorumlulukları ve Bu Çocuklara Özgü Suç Soruşturması (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzincan Üniversitesi.
  • Obuz, A.T. (2019). Suça Sürüklenen ve Hakkında Danışmanlık Tedbir Kararı Verilen Çocukların Suça Sürüklenme Nedenleri: Nitel Bir Çalışma, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(67), 630-641.
  • Öter, A. (2005). Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenleri (Antalya Örneği) (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi.
  • Öter, A. (2018), Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenlerine Sosyolojik Bir Bakış (Antalya Örneği), 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 7(21), 739-769.
  • Özdemir, M., Kalaycı, H. (2013). Okul Bağlılığı ve Metaforik Okul Algısı Üzerine Bir İnceleme: Çankırı Örneği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 13 (4), 2125-2137.
  • Özgürlüğünden Yoksun Bırakılmış Çocukların Korunmasına İlişkin Birleşmiş Milletler Kuralları (Havana Kuralları). Amaç (https://cocukhaklari.barobirlik.org.tr/dokuman/mevzuat_uakararlar/ozgurlugundenyoksunbirakilmis.pdf.) Erişim 22.09. 2022.
  • Polat, A (2014). Suç Önleme. İstanbul: Legal Yayıncılık.
  • Purutçuoğlu, E. (2019). Çocuk Yoksulluğu, Yoksulluk ve Sosyal Hizmet (iç.). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Yayınları.
  • Sağlam, M. (2015). Yargılama Süreci Devam Eden Suça Sürüklenen Çocuklara Yönelik Hazırlanan Destek Eğitim Programının Çocukların Duygu ve Düşüncelerine Etkisinin İncelenmesi (Basılmamış Doktora Tezi), Ankara Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Sarı, S.A., Çiçek, A.U., Bütün, C. ve Yıldırım, A. (2019) Sivas İlinde Suça Sürüklenen Çocuk Olguların Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri, Adli Tıp Bülteni, 24(3), 177-182.
  • Saygılı, S. ve Aliustaoğlu, S. (2009). Şiddet İçerikli Suç İşleyen Kadın Olguların Değerlendirilmesi, Adli Tıp Dergisi, 23(1), ss.24-29.
  • Şahinli, Ş. (2018). Çocuğun Suça Sürüklenmesinde Etkisi Olabileceği Düşünülen Ailesel Faktörler Üzerine Betimsel Bir Alan Araştırması, Journal of Human Sciences, 15(2), 717-731.
  • Schaefer, R. (2013). Sosyoloji, (S. Coşar Çev.), Ankara: Palme Yayıncılık.
  • Tamer, H., Açıksarı, Ö., Keten, A., Karanfil, R. ve Avşar, A. (2014). Kahramanmaraş İlinde Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik Özellikleri, Adli Tıp Dergisi, 28(2), 116-119.
  • Trane, L. E., Hoyt, R. D., Whitebeck, L. B., Yoder, K. A. (2006). Impact of familya buse on running away, deviance, and street victimization among homeless rural and urban youth. Child Abuse and Neglect, 30, 1117-1128. Temel, F. ve Aksoy, A. (2005). Ergen ve Gelişimi: Yetişkinliğe İlk Adım. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Türk Ceza Kanunu (TCK). Çocuk, (https://www.mevzuat. gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5237.pdf), Erişim 22.09.2022.
  • Türk Ceza Kanunu (TCK). Ceza sorumluluğu, (https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=5237&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5.) Erişim 22.09.2022.
  • Türk Dil Kurumu (TDK). Suç, https://sozluk.gov.t, Erişim 22.09.2022.
  • Türkyılmaz, A. vd., (1998). Doğu ve Güneydoğu Anadolu’dan Terör Nedeniyle Göç Eden Ailelerin Sorunları, Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu.
  • Yavuzer, H. (2015). Çocuk ve Suç, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Zencirkıran, M. (2020). Sosyoloji, Bursa: Dora Yayıncılık.

SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK VE AİLE FAKTÖRÜ

Yıl 2022, Cilt: 46 Sayı: 2, 193 - 204, 30.12.2022

Öz

Topluma, zamana ve kültüre göre farklılık gösteren suç olgusu, tüm toplumların mücadele ettiği önemli sorun alanlarından biridir. Farklı disiplinler tarafından ele alınan suç olgusunun önemli bir boyutunu ise suça sürüklenen çocuklar oluşturmaktadır.
15.07.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunu (ÇKK)’nda Suça Sürüklenen Çocuk: “Kanunlarda suç olarak tanımlanan bir fiili işlediği iddiası ile hakkında soruşturma veya kovuşturma yapılan ya da işlediği fiilden dolayı hakkında güvenlik tedbirine karar verilen çocuk” (www.mevzuat.gov.tr) olarak tanımlanmıştır.
Konuyla ilgili çalışmalara bakıldığında çocukların suça sürüklenmesinde birçok faktörün (aile, arkadaş, okul, kitle iletişim araçları, göç, kentleşme, madde kullanımı/bağımlılığı, boş zaman değerlendirmesi vb. faktörler) etkili olduğu görülmektedir. Ancak bu faktörlerden çocuğun ilk toplumsallaştığı yer olan aile ve dinamikleri, diğer faktörlere nazaran daha çok öne çıkmaktadır. Dolayısıyla bu çalışmada, çocukların suça sürüklenmesinde etkili olan aile faktörünün incelenmesi amaçlanmıştır.
Çalışma, literatür taramasına dayalı nitel bir çalışmadır. Bu çalışmada suça sürüklenen çocuklar ile ilgili yapılmış çalışmalar (makale, tez, kitap, internet kaynakları, yasal düzenlemeler, kanunlar vb.), taranmış, konuyla ilgili yapılmış çalışmaların istatistiki verileri gözden geçirilerek, değerlendirilmiş sonraki süreçte çalışma raporlandırılmış ve öneriler sunulmuştur.

Kaynakça

  • Açıkel, E. G. ve Daşbaş, S. (2019). Suça Sürüklenmiş Erkek Çocuklarla Aile Aidiyeti ve Yaşam Doyumu İlişkisi, Toplum ve Sosyal Hizmet, 30(3), 965-987.
  • Afşin, R. ve Öğretir, A.D.Ö. (2018). Suça Sürüklenen Çocuklar İle Suça Sürüklenmeyen Çocukların Algıladıkları Anne ve Baba Tutumları İle Ebeveyn Bağlanma Stillerinin Karşılaştırılarak İncelenmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(66), 384-400.
  • Ağcaoğlu, İ. (2020). Mağduru Çocuk Olan Cinsel Suçlarda Suça Sürüklenen Çocuk Sorunu (Basılmamış Yüksek Lisans), İstanbul Kültür Üniversitesi.
  • Akyayla, B. (2014). Suça Sürüklenen Çocukların Yargılanması ve Uygulanacak Tedbirler (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Kırıkkale Üniversitesi.
  • Amerikan Sosyoloji Derneği Sözlüğü (ASA). Suç, (http://www.asanet.org/sites/default/files/savvy/introtosociology/Documents/Glossary.html Erişim: 07.12.2017.
  • Arabacı, L. B. ve Taş, G. (2017). Çocuklarda Suça Sürükleyen Faktörler, Ruhsal Problemler ve Hemşirelik Bakımı, Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 8(2), 110–117.
  • Aslan, Y. (2021). Suça sürüklenen çocuklarla ilgili yapılan yayınların incelenmesi, Anatolian Journal of Health Research, 2(3), 79-86.
  • Ayaz, M., Ayaz, A. B. ve Soylu, N. (2012). Çocuk ve Ergen Adli Olgularda Ruhsal Değerlendirme, Klinik Psikiyatri, 15, 33-40.
  • Bilginer, Ç., Karadeniz, S., Hızarcı, S., Yilmaz, B.C. ve Kandil, S. (2021). Suça Sürüklenen Çocukların Adli Psikiyatrik Değerlendirme ve Rapor Sonuçları: İki Yıllık Retrospektif Dosya Taraması, Klinik Psikiyatri Dergisi, 24, 217-227.
  • Birleşmiş Milletler Çocuk Adalet Sisteminin Uygulanması Hakkında Asgari Standart Kurallar (Pekin Kuralları). Çocuk, (https://cocukhaklari.barobirlik.org.tr/dokuman/mevzuat_uakararlar/cocukadaletsistemininuygulanmasi.pdf), Erişim 22.09.2022.
  • Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi. Çocuk, (https://www.unicef.org/turkiye/%C3%A7ocuk-haklar% C4% B1na-dair-s%C3%B6zle%C5%9Fme, Erişim 22.09.2022.
  • Bulgurcuoğlu, S.E. ve Duyan, G. Ç. (2019). Hükümlü Çocuklar: İstanbul ve Ankara Çocuk Eğitimevi Örneği, Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (30), 167-190.
  • Çakır, M. (2013). Suça Sürüklenen Çocukların Korunmasına Yönelik Politikalar ve Kocaeli İli Verilerinin Değerlendirilmesi (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Yalova Üniversitesi.
  • Çelik, E. (2019). Suça Sürüklenen, Çocukların Yeniden Toplumsallaşmasında Dinin Rolü (İzmir Çocuk ve Gençlik Kapalı Ceza İnfaz Kurumu ve Kadın Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Örneği) (Basılmamış Doktora Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi.
  • Çelikten, B. B. ve Demirli, C. (2018). Suça Sürüklenmiş Çocukların Olumlu Sosyal ve Saldırgan Davranışlarının Bazı Bireysel ve Ailesel Faktörler Bağlamında İncelenmesi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 73-83.
  • Çoban S. (2012). Sosyal Çevrenin Etkilerinin Çocukların Suç Ve Problemli Davranışları İle İlişkileri (Basılmamış Doktora Tezi), Hacettepe Üniversitesi.
  • Çocuk Koruma Kanunu (ÇKK). Çocuk, (https://www. mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5395.pdf), Erişim 22.09. 2022.
  • Çocuk Koruma Kanunu (ÇKK). Suça Sürüklenen Çocuk, (https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5395.pdf) Erişim 22.09.2022.
  • Çocukların Cinsel Sömürüye ve Cinsel İstismara Karşı Korunmasına İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi (Lanzarote Sözleşmesi), Çocuk, (https://www.resmigazete.gov.tr/ eskiler/2011/09/ 20110910-4-1.pdf, Erişim 22.09.2022.
  • Doğan, D. M. (1996). Büyük Türkçe Sözlük, Sayı: 6, İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Demir, C. ve Demir, N. (2006). Bireylerin Boş Zaman Faaliyetlerine Katılmalarını Etkileyen Faktörler İle Cinsiyet Arasındaki İlişki: Lisans Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama, Ege Akademik Bakış Dergisi, 6(1), 36-48.
  • Durkheim, E. (1994). Sosyolojik Metodun Kuralları, Türkçesi: Enver Aytekin, İstanbul: Sosyal Yayınlar.
  • Dündar, Ö. Z. (2012). Değişen ve Değiş(e)meyen Yönleriyle Aile: Yapısı, Türleri, İşlevleri, Değişen Toplumda Değişen Aile, Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Erdoğdu, M. Y. (2005). Suça Yönlendirilen ve Yönlendirilmeyen Çocukların Aile İlişkileri ile Saldırganlık Davranışlarının Karşılaştırılması, Çocuk ve Ruh Sağlığı Dergisi, 12(3) 106-114.
  • Ereş, F. (2009). Toplumsal Bir Sorun: Suçlu Çocuklar ve Ailenin Önemi, Aile ve Toplum, 5(17), 88-96.
  • Ergenç, S. ve Aydın, H. (2009). Yerel Yönetimlerin Çocuk Suçluluğunu Önlemedeki Rolü, Denetiş Dergisi, 73-78. Farrington, D. P. (1994). Childhood, adolescent, and adult features of violent males. In Aggressive behavior: Current perspectives, Springer, Boston, MA. pp.215–240. Plenum Press. https://doi.org/10.1007/978-1-4757-9116-7_9.
  • Gökpınar, M. (2007). Sosyal ve Kriminal Boyutlarıyla Çocuk Suçluluğu, TBB Dergisi, (72), 206-233. Gönültaş, B. M. ve Hilal, A. (2012). Çocuk Suçluluğunda Göç Faktörü: Adana Örneği, Adli Tıp Dergisi, 26(3), 156-64.
  • Gönültaş, B.M., Akduman, İ., Çelik, D. ve Oral, G. (2014). The Role of Substance Abuse in Juvenile Delinquency and Solution Proposals, Turkiye Klinikleri J Foren Med, 11(2), 55-62.
  • Güneş, D.K. ve Gökler, R. (2017). Türkiye'de Suça Sürüklenen Çocukların Aile Özellikleri, Journal of Human Sciences, 14(4), 3742-3755.
  • Gülüm, Z. ve Erbay, A. (2018). Çocuklarda Suç Tekrarını Yordayan Risk Faktörleri, Adli Tıp Bülteni, 23(3), 162-168.
  • Hesapçıoğlu, S.T. (2017). Çocuk Adli Vakalarında Karışıldığı İddia Olunan Suç Tipleri ile Benlik Saygısı ve Depresif Belirtiler Arasındaki İlişki, Düşünen Adam The Journal of Psychiatry and Neurological Sciences, 30(4), 331-337.
  • Işık, Ü., Aktepe, E. Akyıldız, A., Şimşek, F. ve Yıldız, A. (2019). Bir Üiversite Hatanesinde Değerlendirilen Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri: 2014-2018 Verileri, SDÜ Tıp Fak Dergisi, 26(2), 175-182.
  • İçli, T. (2004). Türkiye’de Suçlular, Sosyal Kültürel ve Ekonomik Özellikleri. Ankara: Bizim Büro.Afşin.
  • İslamoğlu, G. (2017). Çocuk Suçluluğunun Sosyolojik Olarak İncelenmesi: İstanbul/Gaziosmanpaşa Örneği (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Sivas Cumhuriyet Üniversitesi.
  • Kaufman, J. G., Widom, C. S. (1999). Childhood victimization, running away and delinquency. Journal of Research in Crime and Delinquency, 36(4), 347-370.
  • Karataş, K., Akbaş, G. E. ve Orhan, M. G. (2020). Ankara’da Çocuk Suçluluğu: Emniyet Çocuk Şubeye Gelen Olgular Üzerinden Bir Değerlendirme, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, (1), 137-156.
  • Karbeyaz, K. (2018), Suça Sürüklenen Çocuk Anneler, Eskişehir’den Bir Olgu Serisi, Osmangazi Tıp Dergisi, 40(2), 86-89.
  • Keş, İ. ve Yılmaz, Y. (2019). Konya İli Örneğinde Çocuk Suçluluğu Üzerine Kriminolojik Bir İnceleme, Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(1), 23-46.
  • Kızılçelik, S. ve Erjem, Y. ( 1996). Açıklamalı Sosyoloji Sözlüğü, İstanbul: Saray Kitabevleri.
  • Kim, T. E., Goto, S. G. (2000). Peer delinquency and parental social support as predictors of Asian American adolescent delinquency. Deviant Behavior: An Interdisciplinary Journal, (21), 331–347.
  • Köksal, M. (2014). Suça Sürüklenen Çocukların Cezai Sorumlulukları ve Bu Çocuklara Özgü Suç Soruşturması (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Erzincan Üniversitesi.
  • Obuz, A.T. (2019). Suça Sürüklenen ve Hakkında Danışmanlık Tedbir Kararı Verilen Çocukların Suça Sürüklenme Nedenleri: Nitel Bir Çalışma, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(67), 630-641.
  • Öter, A. (2005). Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenleri (Antalya Örneği) (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi.
  • Öter, A. (2018), Çocuk Suçluluğunun Toplumsal Nedenlerine Sosyolojik Bir Bakış (Antalya Örneği), 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 7(21), 739-769.
  • Özdemir, M., Kalaycı, H. (2013). Okul Bağlılığı ve Metaforik Okul Algısı Üzerine Bir İnceleme: Çankırı Örneği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 13 (4), 2125-2137.
  • Özgürlüğünden Yoksun Bırakılmış Çocukların Korunmasına İlişkin Birleşmiş Milletler Kuralları (Havana Kuralları). Amaç (https://cocukhaklari.barobirlik.org.tr/dokuman/mevzuat_uakararlar/ozgurlugundenyoksunbirakilmis.pdf.) Erişim 22.09. 2022.
  • Polat, A (2014). Suç Önleme. İstanbul: Legal Yayıncılık.
  • Purutçuoğlu, E. (2019). Çocuk Yoksulluğu, Yoksulluk ve Sosyal Hizmet (iç.). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Yayınları.
  • Sağlam, M. (2015). Yargılama Süreci Devam Eden Suça Sürüklenen Çocuklara Yönelik Hazırlanan Destek Eğitim Programının Çocukların Duygu ve Düşüncelerine Etkisinin İncelenmesi (Basılmamış Doktora Tezi), Ankara Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Sarı, S.A., Çiçek, A.U., Bütün, C. ve Yıldırım, A. (2019) Sivas İlinde Suça Sürüklenen Çocuk Olguların Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri, Adli Tıp Bülteni, 24(3), 177-182.
  • Saygılı, S. ve Aliustaoğlu, S. (2009). Şiddet İçerikli Suç İşleyen Kadın Olguların Değerlendirilmesi, Adli Tıp Dergisi, 23(1), ss.24-29.
  • Şahinli, Ş. (2018). Çocuğun Suça Sürüklenmesinde Etkisi Olabileceği Düşünülen Ailesel Faktörler Üzerine Betimsel Bir Alan Araştırması, Journal of Human Sciences, 15(2), 717-731.
  • Schaefer, R. (2013). Sosyoloji, (S. Coşar Çev.), Ankara: Palme Yayıncılık.
  • Tamer, H., Açıksarı, Ö., Keten, A., Karanfil, R. ve Avşar, A. (2014). Kahramanmaraş İlinde Suça Sürüklenen Çocukların Sosyodemografik Özellikleri, Adli Tıp Dergisi, 28(2), 116-119.
  • Trane, L. E., Hoyt, R. D., Whitebeck, L. B., Yoder, K. A. (2006). Impact of familya buse on running away, deviance, and street victimization among homeless rural and urban youth. Child Abuse and Neglect, 30, 1117-1128. Temel, F. ve Aksoy, A. (2005). Ergen ve Gelişimi: Yetişkinliğe İlk Adım. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Türk Ceza Kanunu (TCK). Çocuk, (https://www.mevzuat. gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5237.pdf), Erişim 22.09.2022.
  • Türk Ceza Kanunu (TCK). Ceza sorumluluğu, (https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=5237&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5.) Erişim 22.09.2022.
  • Türk Dil Kurumu (TDK). Suç, https://sozluk.gov.t, Erişim 22.09.2022.
  • Türkyılmaz, A. vd., (1998). Doğu ve Güneydoğu Anadolu’dan Terör Nedeniyle Göç Eden Ailelerin Sorunları, Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu.
  • Yavuzer, H. (2015). Çocuk ve Suç, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Zencirkıran, M. (2020). Sosyoloji, Bursa: Dora Yayıncılık.
Toplam 61 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Articles
Yazarlar

Veda Bilican Gökkaya 0000-0001-5083-6445

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022Cilt: 46 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Bilican Gökkaya, V. (2022). SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK VE AİLE FAKTÖRÜ. Cumhuriyet Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 46(2), 193-204.