Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ÂŞIK VEYSEL’İN ŞİİRLERİNDE DOĞADAKİ UNSURLARIN KULLANIMI

Yıl 2023, Cilt: 47, 53 - 60, 30.11.2023

Öz

İnsanların saygı duyduğu ve ona bir anlam yükleyerek kutsallaştırdığı nesnelere kült denir. Tabiat kültleri ateş, su, toprak, dağ-taş ve ağaçtır. Bu kültlere insanların yüklediği anlamlar ile birlikte korku ve saygı duyulur. İnsanlar tarihleri boyunca birçok şekilde faydalanmış oldukları bu unsurlara yükledikleri anlamlar ile farklı farklı uygulamalar gerçekleştirmektedir. Dolayısıyla hayatın önemli bir noktasında olan bu unsurlar hayatın birçok alanına da yansımıştır. Edebiyatta da kendine yer edinen bu kültler, birçok üreticinin malzemelerinde görülmektedir. Âşık Veysel de şiirlerinde bu unsurları sıkça kullanmıştır. Veysel’in şiirlerinde bu unsurlar arasında en çok kullanılan dağ-taş sonra su sonra toprak ve ateş ile ağaç gelmektedir. Bu unsurlar şiirlerde çoğu zaman gerçek anlamlarıyla ve şiirin temasına uygun biçimde anlamı güzelleştirmek ve pekiştirmek amacıyla kullanılmıştır. Yer yer bu unsurların kutsallığını da işleyen Veysel, doğrudan bu unsurları ele alan şiirler de üretmiştir. Tabiat kültleri Veysel’in şiirlerinde en çok anlamı güzelleştirmek ve pekiştirmek amacıyla kullanılmıştır. Bunların yanı sıra farklı anlamları çağrıştırarak ya da farklı kavramları sembolize ederek kullandığı şiirleri de mevcuttur. Ancak tüm bu şiirlerde kültlere duyulan saygının ötesinde gerçekleştirilen uygulamalara rastlanmamıştır.

Kaynakça

  • Başaran, U. (2021). Geleneksel Sağaltma Yöntemlerinde Toprağın Kullanımı Üzerine. Sdü Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2021/53. 1-10.
  • Bayat, F. (2018). Türk Mitolojik Sistemi 2. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Bayat, F. ve Çama, Ç. (2023). Türk İnanç Paradigmasında Kültler. Çanakkale: Paradigma Akademi.
  • Baysal, N. (2020a). Türk Halk Kültüründe Su. Ankara: Gece Kitaplığı.
  • Baysal, N. (2020b). İnanç Sistemi Merkezli Bir Bakış İle Türk Doğum Geleneğinde Su. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi. 9(3). 1106-1124.
  • Boratav, P. N. (2015). 100 Soruda Türk Folkloru. Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
  • Çelik, A. (2020). Kırgız Arkaik Destanları. Çanakkale: Paradigma Akademi.
  • Duvarcı, A. (1990). Halk Hekimliğinde Ocaklar. Millî Folklor. 7. 34-38.
  • Gökbel, A. (2010). Sivas İnanç Kültürü Makaleler. Sivas: Asitan Yayıncılık.
  • Harva, U. (2014). Altay Panteonu. İstanbul: Doğu Kütüphanesi.
  • Kaya, D. (2004). Âşık Veysel. Sivas: Doğan Gazetecilik.
  • Kumartaşlıoğlu, S. (2016). Türk Kültüründe Ateş ve Ocak Kültü. Konya: Kömen Yayınları.
  • Ögel, B. (2014). Türk Mitolojisi 2. Cilt. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Örnek, S. V. (2017). Etnoloji Sözlüğü. Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
  • Roux, J. P. (2021). Türklerin ve Moğolların Eski Dini. İstanbul: Dergâh Yayınları.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Edebiyat Sosyolojisi
Bölüm Articles
Yazarlar

Tayyib Gümüşer 0000-0003-0347-2954

Yayımlanma Tarihi 30 Kasım 2023
Gönderilme Tarihi 16 Ekim 2023
Kabul Tarihi 12 Kasım 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023Cilt: 47

Kaynak Göster

APA Gümüşer, T. (2023). ÂŞIK VEYSEL’İN ŞİİRLERİNDE DOĞADAKİ UNSURLARIN KULLANIMI. Cumhuriyet Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 47, 53-60.