Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

OSMANLI'DA İÇTİMAA-I UMUMİYE KANUNNAME-İ MUVAFAKAT VE UYGULANMASI

Yıl 2023, Cilt: 47 Sayı: 2, 271 - 284, 25.12.2023

Öz

Demokrasilerin mevcut olduğu ülkelerde gösteri ve yürüyüş temel bir haktır. Bu hak, anayasa tarafından vatandaşlara tanınmıştır. Demokrasi ile yönetilen ülkeler vatandaşların bu demokratik haklarını korumakla mükelleftirler. Toplantı ve gösteri yürüyüşü hakkı yalnızca milli güvenliği ve kamu düzenini ihlal gerekçesiyle engellenebilir, onun dışında herkes, önceden izin almaksızın, kişi güvenliğini tehdit edecek herhangi bir unsur taşımadığı sürece toplantı ve gösteri yürüyüşü düzenleme hakkına sahiptir. İnsan hakları ve siyasi özgürlükler kapsamında değerlendirilen gösteri, yürüyüş ve protesto vatandaşların kamu, kurum, kuruluş ve hükümet hakkında duygu, düşünce ve beklentilerini en iyi ifade etme biçimidir. Dolayısıyla Gösteri ve Yürüyüş Kanuna keyfi bir sınırlandırılma getirilmemelidir. Anayasanın vatandaşlarına tanıdığı bu hak güvence altına almalıdır. Anayasanın belirlediği kurallar dâhilinde izin almadan kullanılabilen ve temel insan haklarından biri olan Gösteri ve Yürüyüşü Kanunu yoruma açık hale getirmeden düzenlenmeli ve yürürlüğe konulmalıdır. Gösteri ve Yürüyüşü Kanunu demokrasinin olmazsa olmazların olup temel bir insan hakkıdır. Bu hakka müdahale demokrasiyi ortadan kaldırmaktır. Oldukça eski bir tarihi olan Gösteri ve Yürüyüşü Kanunu ülkelerin anayasal düzenle geçmesiyle tanınmıştır. Ülkemizde de ilk kez 1909’da düzenlenmesiyle yürürlüğe girmiştir. Bu makale Gösteri ve Yürüyüşü Kanunu’nun Osmanlı Devleti’ndeki uygulamalarını değerlendirmiştir.

Kaynakça

  • Akad, M ve Dinçkol, B, V. (2004). Genel Kamu Hukuku, İstanbul: Der Yayınları.
  • Akın, İ, F., (1964). Toplanma Özgürlüğü. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 30(3-4), 545-567
  • Anayurt, Ö. (1998). Türk Anayasa Hukukunda Toplanma Hürriyeti. İstanbul: Kazancı Yayınları.
  • Atalay, E. (1995). Türkiye’de Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Özgürlüğü, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Döner Sermaye İşletmesi Yayınları.
  • Başcı, G. (2021). 1808 Sened-i İttifak ve 1839 Tanzimat Fermanının 1215 Magna Carta İle Anayasacılık ve İnsan Hakları Açısından Karşılaştırılması. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:46, 227-242
  • Birinci, A. (1998). Hürriyet ve İtilaf Fırkası, TDV İslam Ansiklopedisi, C.18, İstanbul: Diyanet Vakfı s.507-511
  • Çelenk, H. (1997). Toplantılar ve Yürüyüşler. Ankara: Çağdaş Hukukçular Derneği Yayınları
  • Doğan K, Caner S, Hayri Ş.(2017). İngiltere’de On Yedinci Yüzyıl Devrimler Çağı ve Parlamentarizmin Gelişimi Doğrultusunda Bütçe Hakkı. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 7( 14), 353 – 373.
  • Duran, L.(1954). Türk İdare Mevzuatı II, İstanbul: İsmail Akgün Matbaası.
  • Ekinci, B. E. (2019). Toplantı Ve Gösteri Yürüyüşü Düzenleme Hakkı Bakımından Bildirim Usulünün Kapsamı. Akdeniz Üniversitesi Hukuk Fakültesi, 68 (4) , 753-794.
  • Gençkaya, Ö. F. & Ülger, U. (2022). Toplantı ve Gösteri Yürüyüşleri Hakkının Düzenlenmesinde Yasama Yorumu, 1908-1960,.Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(4), 2371 – 2388.
  • Göze, A. (2016). Siyasal Düşünceler ve Yönetimler. İstanbul: Beta Yayıncılık.
  • Gözler, K (2021). Devletin Genel Teorisi. Bursa: Ekin Basın Yayım
  • Hanioğlu, Ş.(2020). Siyasal temsil olayının Osmanlı İmparatorluğundaki Yeri. Kalaycıoğlu ve A. Y. Sarıbay ((Ed) Türkiye’de Politik Değişim ve Modernleşme. İstanbul: Alfa Basım.
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Askeri Sosyoloji
Bölüm Articles
Yazarlar

Tuba Özhazinedar 0000-0002-6396-8946

Yayımlanma Tarihi 25 Aralık 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023Cilt: 47 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Özhazinedar, T. (2023). OSMANLI’DA İÇTİMAA-I UMUMİYE KANUNNAME-İ MUVAFAKAT VE UYGULANMASI. Cumhuriyet Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 47(2), 271-284.