Bizanslılar ölümden sonraki yaşama oldukça fazla ilgi duymuşlardır. Onlar ruhun akıbeti üzerine çeşitli düşünceler üretmişlerdir. Bu fikirleri üretirken ruhun selameti için defin ritüellerinin işlevini genişletmişlerdir. Bu noktada en önemli unsur cenaze ritüelleri olmuştur. Bu ritüeller ölen kişinin sonraki yaşamda zorlu süreçler geçirmemesini sağlamaya yönelik düşünülmüştür. Yürütülen ritüel sadece yazılı metinle kalmamış Bizans Sanatı’nda çeşitli unsurlara yansıtılmıştır. Bunların başında el yazmaları ve kiliselerin duvar resimleri gelmektedir. Resmedilen sahneler cenaze alayı, ölüm döşeği, yas töreni ve mezara konulma konularını içermektedir. Erken dönemlerde genellikle ölüm döşeğinde uzanan ölen kişi ve onun için yas tutan figürlere odaklıyken zaman içerisinde ritüelin aşamalarının çeşitlenmesiyle farklı bir boyut kazanmıştır. Nitekim orta ve geç dönemlere gelindiğinde figürlerin sayısı çoğalmış, buhurdan ve tütsü kullanımı sahnelere girmiş ve sahne içerisinde keşişlerin işlevi artmıştır. Bu hususta Bizanslılar antik gelenekten kopmayarak kendi cenaze ritüellerini Hıristiyanlık çerçevesinde icra etmişlerdir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Articles |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020Cilt: 44 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.